تاثیر کم خوابی بر برخی شاخص های قلبی-عروقی و خستگی بعد از تمرین ورزشی در صبح و عصر

سابقه و هدف: برخی تحقیقات نشان داده­اند که کم خوابی بر عملکردهای ورزشکاران آثار مختلفی دارد. اما کمتر به تاثیر نواخت شبانه روزی در شرایط کم خوابی بر عملکرد توجه شده است. هدف از این تحقیق بررسی اثر حدود ۴ ساعت محرومیت از خواب بر توان بی هوازی؛ برخی شاخص های قلبی عروقی شامل ضربان قلب، فشار خون و میزان درک تلاش دختران ورزشکار متعاقب یک وهله ورزش بی هوازی در صبح و عصر بود. مواد و روش­ها: آزمودنی های این تحقیق شامل ۲۳ زن (سن: ۷۳۰/۰ ±۵۲/۲۱ سال، قد: ۸۲/۴±۴/۱۶۰ سانتی متر، وزن: ۰۷/۱ ±۲۶/۵۶  کیلوگرم) بودند که به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آزمون های مربوط به اندازه­گیری توان بی هوازی (آزمون وینگیت) ، فشار خون و ضربان قلب (استراحت و بعد از آزمون بی­هوازی) و میزان درک تلاش در چهار جلسه مجزا اجرا گردید. برای ارزیابی اطلاعات از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی استفاده شد. یافته ها: چهارساعت محرومیت از خواب موجب افزایش معنی­دار میزان درک تلاش آزمودنی­ها در هنگام عصر در مقایسه با خواب کامل شد (۰۳/۰P=). اما بر درک تلاش صبح، توان بی هوازی، فشار خون و ضربان قلب صبح و عصر تاثیر معنی­داری نداشت. نتیجه گیری: از آنجا که کم خوابی می تواند منجر به افزایش میزان درک تلاش ورزشکاران در هنگام عصر شود، توصیه می­شود که در مسابقات ورزشی زمان عصر، ورزشکاران خواب کافی داشته باشند.

کلیدواژه ها:

کم خوابی ، توان بی هوازی ، ضربان قلب ، فشار خون ، درک تلاش