تعیین شدت حداکثر لاکتات حالت پایدار برای موش های صحرایی ویستار در چرخ گردان اجباری

سابقه و هدف: چرخ گردان اجباری یکی از کارسنج­ های رایج در مطالعات حیوانی است. با توجه به اهمیت شدت فعالیت در تمرینات ورزشی، هدف پژوهش حاضر تعیین شدت حداکثر لاکتات حالت پایدار (MLSS) در موش­های صحرایی ویستار در چرخ گردان اجباری به منظور کمک به تجویز مناسب فعالیت ورزشی است. مواد و روش­ها: ۲۱ سر موش صحرایی ویستار نر (۲۰±۲۰۰ گرم) پس از آشنا سازی با چرخ گردان اجباری به صورت تصادفی به ۴ گروه آزمون توان فزاینده (تعداد=۶)، آزمون توان ثابت با سرعت ۵/۱۴ متر­بر­دقیقه (تعداد=۵)، آزمون توان ثابت با سرعت ۱۶ متر­بر­دقیقه (تعداد=۵) و آزمون توان ثابت با سرعت ۱۷ متر­بر­دقیقه (تعداد=۵) تقسیم شدند. بالاترین شدت تلاش حیوان که غلظت لاکتات خون طی دقایق ۱۰ الی ۲۵ آزمون توان ثابت بیش از ۱ میلی­ مول در لیتر افزایش نداشت به عنوان شدت حداکثر لاکتات حالت پایدار در نظر گرفته شد. یافته­ ها: غلظت لاکتات خون آزمون­های توان ثابت در سرعت­های ۱۴.۵ متر­ بر­ دقیقه و ۱۶ متر­ بر ­دقیقه بین دقایق ۱۰ الی ۲۵ به حالت پایداری رسید. در حالی که افزایش ناگهانی غلظت لاکتات خون در سرعت ۱۷.۵ متر ­بر­ دقیقه مشاهده شد. بنابراین حداکثر لاکتات حالت پایدار، سرعت ۱۶متر بر دقیقه با میانگین غلظت لاکتات ۰.۹۱± ۳.۸۵مول ­بر ­لیتر در موش صحرایی ویستار در چرخ گردان اجباری تعیین گردید. نتیجه­ گیری: یافته­ های پژوهش حاضر نشان داد موش­های صحرایی ویستار در سرعت ۱۶ متر ­بر­ دقیقه در چرخ گردان اجباری به MLSS می­رسند. یافته­های این پژوهش کمک بسزایی در طراحی پروتکل­های تمرین ورزشی موش­های صحرایی ویستار در چرخ گردان اجباری در پژوهش­های بعدی می­باشد.

کلیدواژه ها:

حداکثر لاکتات حالت پایدار ، لاکتات خون ، چرخ گردان اجباری ، موش صحرایی