تاثیر تمرین استقامتی بر بیان mRNA نروتروفین-۳ در عضله سولئوس موش های صحرایی دارای نروپاتی دیابت
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 106
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ASP-12-24_004
تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1404
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: نروپاتی دیابت می تواند منجر به اتروفی عضلانی و ضعف در عضلات تحتانی ناشی از تخریب عصبی شود کاهش حمایت تروفیکی یکی از دلایل بروز و پیشرفت نروپاتی دیابت است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین استقامتی بر بیان mRNA نروتروفین-۳ (NT-۳) در عضله سولئوس موشهای صحرایی دارای نروپاتی دیابت بود. مواد و روش ها: ۲۴ سر موش صحرایی بالغ نر نژاد ویستار به طور تصادفی در چهار گروه شش تایی: دیابت تمرین نکرده، دیابت تمرین کرده، سالم تمرین نکرده و سالم تمرین کرده قرار گرفتند. جهت القا دیابت، از روش تزریق درون صفاقی محلول STZ (۴۵ mg/Kg) استفاده گردید. ۲هفته پس از تزریق STZ، با اثبات نروپاتی دیابت توسط آزمون های آلودینیای مکانیکی و هایپرآلژزیا حرارتی، پروتکل تمرین استقامتی با شدت متوسط به مدت ۶ هفته اجرا گردید. ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، موشها تشریح و عضله سولئوس استخراج گردید. بیان mRNA نروتروفین-۳ نیز به روش Real time-PCR بررسی شد. یافته ها: بین هایپرآلژزیای حرارتی و آلودینیای مکانیکی با سطوح استراحتی گلوکز خون همبستگی معنی دار مشاهده شد (به ترتیب ۶۸% - =r، ۰۰۱/۰=p؛۸۲% - = r، ۰۰۱/۰=p). تمرین استقامتی با شدت متوسط، موجب کاهش معنی دار آلودینیا مکانیکی، پردردی حرارتی و سطوح گلوکز خون موشها دیابتی گردید. دیابت بیان ژن NT-۳را در عضله سولئوس افزایش داد (۰۰۱/۰=P)؛ که تمرین این تغییرات را تعدیل و کاهش داد (۰۱/۰=P). همچنین تمرین باعث افزایش بیان ژن NT-۳در موشهای سالم شد (۰۳/۰=P). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد، یکی از عوامل احتمالی درگیر در نروپاتی دیابت، میتواند ناشی از تغییر در عوامل تروفیکی باشد که افزایش میزان mRNA نروتروفین-۳می تواند یک پاسخ جبرانی در کاهش حمایت تروفیکی باشد که تمرین هوازی می تواند به عنوان یک راهبرد غیر دارویی، این تغییرات را تعدیل کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سارا برمکی
استادیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم انسانی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
علی اصغر رواسی
استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
رضا قراخانلو
دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
محمدرضا کردی
دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
رسول اسلامی
استادیارگروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
علی خازنی
استادیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم انسانی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
