مقایسه کمال گرایی و پرخاشگری دانش آموزان ورزشکار دختر و پسر

مقدمه و هدف: نوجوانی یکی از مهم ترین مراحل زندگی بشر است، نوجوانان نیروی پویای جامعه هستند و نمی توان این جمعیت فعال را نادیده گرفت، شناخت ویژگی های شخصیتی نوجوانان می تولند به برنامه ریزی برای آینده آن ها کمک فراوانی کند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه ی کمال گرایی و پرخاشگری دانش آموزان ورزشکار دختر و پسر بود.روش شناسی: پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع مطالعات علی- مقایسه ای بود. بدین منظور ۳۳۳ دانش آموز ورزشکار با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده و پرسشنامه های ویژگی های فردی، کمال گرایی چندبعدی در ورزش گتوالز و دان (۲۰۰۹) و پرخاشگری ورزشی بردمیر (۱۹۷۵) را تکمیل کردند. روایی پرسشنامه ها با بهره گیری از نظرات اصلاحی اساتید روان-شناسی و مدیریت ورزشی، مربیان و ورزشکاران به دست آمد و پایایی آن ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب ۸۹/۰ و ۸۳/۰ تعیین شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون کالموگراف- اسمیرنوف، ANOVA و t مستقل) تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد، کمال گرایی کلی دانش آموزان پسر نسبت به دانش آموزان دختر بالاتر و پرخاشگری ورزشی دانش آموزان پسر نسبت به دانش آموزان دختر بیشتر بود و بین پرخاشگری دانش آموزان ورزشکار رشته های مختلف تفاوت معنی-داری وجود نداشت.بحث و نتیجه گیری: در نهایت می توان اظهار داشت تمایل به کمال گرایی و پرخاشگری بیشتر در پسران نسبت به دختران، احتمال دارد ناشی از انتظارات متفاوت جامعه از دو جنسیت باشد.

کلیدواژه ها:

استانداردهای شخصی ، مدرسه ، جنسیت ، پرخاشگری ورزشی ، دانش آموز ورزشکار