تحلیلی بر عوامل موثردر ارتقای جایگاه درس تربیت بدنی در مدارس

مقدمه و هدف: درس تربیت بدنی، بر ابعاد مختلف وجودی دانش آموز اثر مثبت می گذارد، ولی موقعیت مناسبی در نظام تعلیم و تربیت ندارد.هدف از این پژوهش، بررسی عوامل موثر در ارتقای جایگاه درس تربیت بدنی در مدارس است. روش شناسی: جامعه آماری تحقیق حاضر، معلمان تربیت بدنی استان خراسان شمالی در سال تحصیلی (۹۱-۱۳۹۰) بودند که بر اساس روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله ای، تعداد ۱۷۳ نفر (۹۲ نفر زن و ۸۱ نفر مرد) به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. از پرسشنامه محقق ساخته در مقیاس پنج ارزشی لیکرت استفاده گردید. روایی آن به وسیله استادان صاحب نظر و معلمان و کارشناسان با سابقه تایید و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد(۹۷/۰=α). برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متمایل، آزمون فریدمن و آزمون تعقیبی ویلکاکسون در سطح معنی­داری ۰۵/۰p≤ استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج تحلیل عاملی ۳۶گویه، در پنج عامل تخصص معلمان(۶گویه)، بعد روانی (۵ گویه)، نگرش و شناخت گروه های مرتبط (۱۱ گویه)، نظارت و ارزشیابی (۴ گویه) و امکانات و تجهیزات (۱۰گویه) به ترتیب مهم­ترین عوامل موثر در ارتقای جایگاه درس تربیت بدنی شناخته شدند. همچنین بین اولویت عوامل موثر بر ارتقای جایگاه درس تربیت بدنی، تفاوت معنی­داری وجود داشت (۰۵/۰≥p). نتیجه گیری: عامل تخصص معلمان، بعد روانی و نگرش و شناخت گروه های مرتبط در اولویت های اول و تقریبا از اهمیت یکسانی برخوردار بودند، ولی بین این ۳ عامل با عامل نظارت و ارزشیابی و عامل امکانات و تجهیزات، تفاوت معنا دار بود(۰۵/۰≥p).به نظر می­رسد با توجه به اولویت بالای عامل تخصص معلمان، بعد روانی و نگرش و شناخت گروه های مرتبط،توجه و بکارگیری شاخص های این عوامل در ارتقای جایگاه درس تربیت بدنی کمک خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

جایگاه ، درس تربیت بدنی ، معلم تربیت بدنی