بررسی میزان شیوع و علل آسیب دختران فوتسالیست در لیگ فوتسال استان اصفهان در سال ۱۳۸۶

چکیده  هدف: رشد جمعیت زنان طرفدار فوتسال در ایران در حال ازدیاد است و همین طور بازیکنان زن فوتسالیست نیز در حال افزایش هستند. تحقیقات جزئی در مورد آسیب در زنان فوتسالیست صورت گرفته است، لذا هدف این پژوهش بررسی میزان شیوع و علل آسیب دختران فوتسالیست بود. روش: اطلاعات مربوط به آسیب ها (نوع، مکانیسم، زمان بروز، مناطق بروز) در بازیکنان دختر حاضر در ۷ تیم لیگ فوتسال استان اصفهان با استفاده از فرم ثبت آسیب، از طریق مصاحبه با بازیکنان آسیب دیده و پزشک مسابقات ثبت شد. از آمار توصیفی و آزمون مجذور کای (۲χ) برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: نتایج تحقیق حاضر نشان داد از ۹۵ بازیکن شرکت کننده در لیگ فوتسال بانوان استان ۴۵ نفر آنها دچار آسیب دیدگی شدند (۳/۵ آسیب در هر ۱۰۰ ساعت بازی). کوفتگی با ۷/۴۶ درصد بیشترین تعداد آسیب را به خود اختصاص داد (۰۵/۰ >P). پایین تنه با ۱/۵۱ درصد (۰۵/۰ >P). به طور معنی داری بیشترین میزان آسیب را داشت و زانو بیشترین تعداد آسیب را به خود اختصاص داد. بین دو نیمه بازی تفاوت معنی داری از بروز آسیب گزارش نشد، و در ۵ دقیقه پایانی نیمه دوم (۲۱ درصد) نسبت به سایر دقایق بازی بیشترین آسیب ایجاد شد. میزان آسیب ها در مکانیسم برخوردی (۶/۷۵ درصد)، به طور معنی داری بیشتر از مکانیسم غیر برخوردی (۴/۲۴ درصد)، بود، ((۰۵/۰ >P). آسیب خفیف (کمتر از ۷ روز) بیشترین میزان شیوع را (۱/۵۱ درصد) به خود اختصاص داد.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: فوتسال ، بانوان ، علل آسیب ورزشی ، شیوع آسیب