اثر آنی کفی حمایت کننده قوس طولی داخلی پا بر روی کینماتیک سه عدی اندام تحتانی در کودکان با کف پای صاف منعطف

سابقه و هدف: ارتزهای پا اغلب برای اصلاح تغییرات الگوی راه رفتن مورد استفاده قرار می گیرند. هدف این مطالعه بررسی این موضوع که چگونه ارتز پا قادر به تعدیل مقادیر کینماتیک سه بعدی مفاصل مچ پا، زانو و ران در طی فاز استقرار راه رفتن در کودکان دارای کف پای منعطف می باشد. مواد و روش ها: داده های کینماتیکی سه بعدی از ۱۵ کودک پسر (میانگین سنی: ۵/۱±۳/۱۰ سال) با کف پای صاف متعطف جمع آوری گردید. جهت ثبت داده های کینماتیکی از یک سیستم تحلیل حرکتی Vicon استفاده شد. مداخله پژوهش حاضر استفاده از کفی حمایت کننده قوس طولی داخلی پا بود. جهت تحلیل آماری از آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد (۰۵/۰=α). یافته ها: نتایح تحلیل داده ها نشان داد که کفی کفش می تواند سبب کاهش اوج چرخش خارجی زانو (۰۱/۰>P) و ران (۰۵/۰>P) و اوج زاویه آبداکشن زانو (۰۱/۰>P) گردد. در مفصل مچ پا، استفاده از کفی اوج داده های کینماتیکی را در هر سه بعد در سمت غیربرتر تغییر نداد (۰۵/۰ نتیجه گیری: ارتز مورد استفاده در پژوهش حاضر اثرات سیستماتیک مثبتی را بر روی داده های کینماتیکی طی فاز استقرار راه رفتن نشان داد. بنابراین می توان استفاده از این کفی را در کوردکان پسر دارای کف پای صاف توصیه نمود. بعلاوه، یافته های پژوهش حاضر می تواند به عنوان راهنمای مناسبی برای تحقیقات آینده در این زمینه مورد استفاده قرار گیرد

کلیدواژه ها:

اندام تحتانی ، زاویه مفصل ، ارتز پا