پیش بینی رفتار نوآورانه کارکنان وزارت ورزش و جوانان از طریق رهبری فراگیر: بررسی نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی و امنیت روانی

مقدمه و هدف: نوآوری کارکنان سنگ بنای سازمان است و انگیزه رفتارهای نوآورانه کارکنان تا حد زیادی به سبک رهبری بستگی دارد. سبک های رهبری سنتی دیگر نمی تواند با ویژگی های روانشناختی کارکنان، که از مفاهیم، تکنیک ها و قوانین اجتماعی جدید استفاده می کنند، سازگار شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر رهبری فراگیر بر رفتار نوآورانه کارکنان با توجه به نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی و امنیت روانی در وزارت ورزش و جوانان است. روش شناسی تحقیق: این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی- پیمایشی است. نمونه ی آماری پژوهش برابر با ۳۵۵ نفر از کارکنان وزارت ورزش و جوانان می باشد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رهبری فراگیر کارملی و همکاران (۲۰۱۰)، رفتار نوآورانه کارکنان هولمن و همکاران (۲۰۱۲)، امنیت روانی کارملی و همکاران (۲۰۱۰) و توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر (۱۹۹۵)، استفاده شد که روایی و پایایی آن ها مورد تایید قرار گرفت. برای بررسی و آزمون فرضیه ها از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی.ال.اس استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که رهبری فراگیر بر توانمندسازی روانشناختی، امنیت روانی و رفتار نوآورانه کارکنان اثر مثبت دارد. همچنین توانمندسازی روانشناختی و امنیت روانی بر رفتار نوآورانه کارکنان اثر مثبت داشته و در رابطه بین رهبری فراگیر و رفتار نوآورانه نقش میانجی دارند. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است رهبری فراگیر پیش بینی کننده مهم رفتار نوآورانه کارکنان است، بنابراین مدیران وزارت ورزش و جوانان می توانند با بکارگیری سبک رهبری فراگیر از طریق ایجاد یک فضای امن و افزایش توانمندسازی روانشناختی به توسعه رفتارهای نوآورانه کارکنان کمک کنند.

کلیدواژه ها:

Inclusive Leadership ، psychological empowerment ، psychological safety ، innovative behavior