تاثیر تمرین مقاومتی دایره ای بر سطوح پلاسمایی اسیدهای آمینه ی شاخه دار و مقاومت به انسولین در پسران نوجوان چاق

سابقه و هدف: سطوح اسیدهای آمینه شاخه دار در افراد چاق افزایش می­یابد و با مقاومت به انسولین و دیابت نوع ۲ مرتبط است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی دایره ای بر سطوح پلاسمایی اسیدهای آمینه ی شاخه دار و مقاومت به انسولین در پسران نوجوان چاق بود.مواد و روش­ها: ۳۳ پسر نوجوان چاق (۳۰≤BMI) با دامنه سنی ۱۷-۱۴ سال به صورت تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی دایره ای (۱۶ نفر) و کنترل (۱۷ نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین مقاومتی دایره ای به مدت ۸ هفته، سه جلسه در هفته اجرا گردید. برنامه تمرینی شامل ۱۱ ایستگاه بود. تمرین در ۴ هفته اول طی ۲ ست با ۷۰%-۷۵ یک تکرار بیشینه، ۱۰-۱۲ تکرار و در ۴ هفته دوم طی ۴ ست با %۷۵-۸۰ یک تکرار بیشینه، ۶-۸ تکرار اجرا شد. فاصله استراحتی بین ایستگاه­ها و ست ها به ترتیب ۳۰ و ۱۸۰ ثانیه بود. برای اندازه گیری سطوح پلاسمایی اسیدهای آمینه شاخه دار از روش HPLC استفاده شد.یافته­ها: در مقایسه با گروه کنترل، تمرین مقاومتی موجب کاهش وزن (۰۰۱/۰P<)، BMI (۰۰۱/۰P<)، گلوکز (۰۳۵/۰P=)، والین (۰۰۷/۰P=) و مجموع اسیدهای آمینه شاخه دار (۰۰۷/۰P=) گردید و کاهش شاخص مقاومت به انسولین به سطح معنادار نرسید (۰۸۳/۰P=).نتیجه­گیری: تمرینات مقاومتی دایره ای در نوجوانان چاق منجر به بهبود سطوح اسیدهای آمینه شاخه دار پلاسما، گلوکز و مقاومت به انسولین می­شود. با توجه به اینکه کودکان و نوجوانان چاق بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های مختلف نظیر دیابت هستند، احتمالا تمرین مقاومتی دایره ای بتواند از ابتلا به اختلالات متابولیک مرتبط با چاقی پیشگیری کند.

کلیدواژه ها:

نیمرخ متابولومیک ، متابولیت­ها ، چاقی ، تمرینات دایره ای