بررسی تاثیر کیفیت تعاملات معلم و دانش آموز در کلاس های مجازی بر یادگیری موثر

با گسترش روزافزون آموزش های مجازی در پی تحولات فناورانه و شرایط ناشی از همه گیری ها، شکل و ماهیت تعاملات آموزشی نیز دستخوش تغییرات اساسی شده است. در این میان، رابطه میان معلم و دانش آموز به عنوان یکی از ارکان بنیادین فرایند یادگیری، نیازمند بازتعریف و توجهی ویژه است. مسئله اصلی مقاله حاضر، بررسی تاثیر کیفیت تعاملات معلم و دانش آموز در کلاس های مجازی بر یادگیری موثر است؛ چراکه در محیط های غیرحضوری، نبود تعامل فعال و انسانی می تواند به افت انگیزه، کاهش مشارکت و سطحی شدن یادگیری منجر شود. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل ابعاد و ویژگی های تعامل باکیفیت در فضای مجازی و تبیین نقش آن در تقویت یادگیری معنادار است.این مقاله با روش مروری تحلیلی، به بررسی نظریه های مرتبط با تعامل در یادگیری، پژوهش های داخلی و خارجی پیرامون آموزش آنلاین و همچنین مزایا، موانع و راهکارهای ارتقای تعامل پرداخته است. یافته ها نشان می دهند که تعامل موثر معلم و دانش آموز، چه از طریق حضور شناختی و عاطفی، چه با استفاده از ابزارهای فناورانه و بازخورد به موقع، عامل تعیین کننده در انگیزش، درگیری ذهنی، احساس تعلق و یادگیری عمیق در کلاس های مجازی است. همچنین، چالش هایی مانند مشکلات زیرساختی، سردی ارتباطات انسانی و فقدان مهارت های ارتباطی معلمان به عنوان موانع تعامل کیفی شناسایی شده اند.در پایان، مقاله با تاکید بر ضرورت بازنگری در طراحی دوره های آنلاین و تقویت بعد تعاملی آموزش، پیشنهاداتی برای طراحان آموزشی، معلمان، مدیران و پژوهشگران ارائه می دهد. این پیشنهادها بر اهمیت مهارت افزایی دیجیتال، ایجاد فرصت های گفت وگو، طراحی فعالیت های گروهی و سنجش مداوم کیفیت تعامل تاکید دارند.

کلیدواژه ها:

تعامل معلم و دانش آموز ، یادگیری موثر ، آموزش مجازی ، کلاس آنلاین ، ارتباط آموزشی