نقش فعالیت های یادگیری مشارکتی در تقویت روحیه کار گروهی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان

در دنیای آموزش امروزی، یکی از چالش های اساسی مدارس، ضعف در مهارت های اجتماعی و ناتوانی دانش آموزان در انجام کار گروهی است؛ موضوعی که مستقیما بر کیفیت یادگیری، تعاملات کلاسی و رشد اجتماعی آنان تاثیر می گذارد. در این میان، یادگیری مشارکتی به عنوان رویکردی نوین و فراگیر، زمینه ساز رشد مسئولیت پذیری، تعامل هدفمند و پرورش روحیه همکاری در محیط های آموزشی محسوب می شود. مقاله حاضر با رویکردی تحلیلی-مروری به بررسی نقش فعالیت های یادگیری مشارکتی در تقویت روحیه کار گروهی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان می پردازد. ابتدا با مروری بر مفاهیم کلیدی، نظریه های بنیادین و پیشینه های پژوهشی مرتبط، چارچوب نظری مقاله تبیین شده است. در ادامه، تاثیر یادگیری مشارکتی بر ابعاد مختلفی چون حس مسئولیت جمعی، گفت وگو و تعامل موثر، همدلی، اعتماد به نفس، پذیرش تفاوت ها و رشد شخصیت اجتماعی دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین چالش ها و موانعی همچون محدودیت های ساختاری مدارس، کمبود آموزش های لازم برای معلمان، تفاوت های فردی دانش آموزان و نگاه سنتی به آموزش تبیین شده اند. در بخش راهکارها، پیشنهادهایی برای تقویت یادگیری مشارکتی در سطح مدرسه، توانمندسازی معلمان، حمایت روانی از دانش آموزان و بازنگری در ارزشیابی ارائه شده است. در نهایت نتیجه گیری نشان می دهد که یادگیری مشارکتی، ابزاری موثر برای آموزش زندگی اجتماعی و تربیت دانش آموزانی با مهارت های ارتباطی قوی و روحیه جمع گرایی است؛ به شرط آن که با حمایت همه جانبه نظام آموزشی و همراهی خانواده ها همراه شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، کار گروهی ، مهارت های اجتماعی ، تعاملات بین فردی ، مسئولیت پذیری