نقش سبک های فرزندپروری در شکل گیری عزت نفس نوجوانان

این پژوهش با هدف تبیین پیوند میان سبک های فرزندپروری مقتدر، سخت گیر، آسان گیر و بی اعتنا با شکل گیری عزت نفس در دوره نوجوانی انجام شد. روش پژوهش تحلیلی و توصیفی است و بر پایه مطالعه کتابخانه ای و بررسی نوشته های معتبر سامان یافت. در این چارچوب، هدف های فرعی شامل روشن کردن سازوکارهای خانوادگی موثر بر عزت نفس، نقش زمینه های فرهنگی و اقتصادی، و تعامل خانه با مدرسه و همسالان بود. جمع بندی منابع نشان می دهد سبک مقتدر که آمیزه ای از محبت، مرز روشن و گفت وگوی سازنده دارد، بیشترین پشتیبانی از اعتمادبه نفس پایدار نوجوان را فراهم می کند. سبک سخت گیر با کنترل افراطی و انعطاف اندک، با کاهش خودارزش پنداری و افزایش دل نگرانی پیوند دارد. سبک آسان گیر به سبب نبود پایش کافی و توقع روشن، با نوسان عزت نفس و آسیب پذیری در برابر فشار همسالان همراه می شود. سبک بی اعتنا پایین ترین سطح عزت نفس را به دنبال دارد و احساس بی اهمیتی را تقویت می کند. عوامل میانجی مانند پیوند عاطفی امن، تجربه کامیابی در مدرسه، و فرصت برای مشارکت در تصمیم گیری، قدرت اثرگذاری سبک ها را دگرگون می سازد. بر پایه این یافته ها پیشنهاد می شود آموزش فرزندپروری با تکیه بر عاطفه گرم، مرزهای پایدار، بازخورد سازنده و همکاری خانه و مدرسه گسترش یابد

کلیدواژه ها:

سبک های فرزندپروری ، عزت نفس ، پیوند عاطفی ، مدرسه و همسالان ، فرهنگ و اقتصاد خانواده