تاثیر ۸ هفته تمرین تداومی بر سطوح بافتی C-kit، عامل مشتق از سلول استرومال آلفا (SDF-۱α) و گیرنده آن (CXCR۴) در قلب موش های صحرایی نر

زمینه و هدف: یکی از مکانیسم های هایپرتروفی قلبی ناشی از فعالیت های ورزشی، افزایش جمعیت سلول های بنیادی و عوامل فراخوان کننده آن ها در بافت قلب است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر هشت هفته تمرین تداومی بر سطوح بافتی پروتئین هایC-kit، فاکتور مشتق از سلول استرومال آلفا (SDF-۱α) و گیرنده آن (CXCR۴) در قلب موش های صحرایی نر انجام شد. روش ها: در این پژوهش تجربی، ۱۲ موش صحرایی نر نژاد ویستار (سن: ۸ هفته، وزن: ۳۹/۲۷۱ ± ۶/۱۲ گرم) به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت هشت هفته، پنج جلسه در هفته، تمرین تداومی دویدن روی تردمیل را انجام دادند. برنامه تمرینی از سرعت ۱۰ متر بر دقیقه و مدت ۱۰ دقیقه در هفته اول آغاز شد و به تدریج تا سرعت ۲۰ متر بر دقیقه و مدت ۵۰ دقیقه در هفته هشتم افزایش یافت. گروه کنترل هیچ گونه فعالیت ورزشی انجام نداد. برای ارزیابی اثر تمرینات، ظرفیت استقامتی هر دو گروه پیش و پس از دوره تمرینی سنجیده شد. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، موش ها بیهوش شدند و بافت قلب آن ها پس از جراحی خارج و بلافاصله منجمد شد. پروتئین های بافت قلب استخراج و سطوح C-kit،SDF-۱α  وCXCR۴ با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که ظرفیت استقامتی در گروه تمرین پس از هشت هفته به طور معنی داری افزایش یافت (۰/۰۰۰=P). همچنین، سطوح پروتئین های (۰/۰۰۰=P) SDF-۱α، (۰/۰۰۰=P) CXCR۴ و (۰/۰۰۰=P) C-kit در گروه تمرین بعد از ۸ هفته، افزایش معنی ­داری داشت. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش حاکی از آن است که هشت هفته تمرین تداومی می تواند با افزایش سطوح فاکتورهای فراخوان کننده سلول های بنیادی، احتمالا به بهبود عملکرد قلبی در فعالیت های ورزشی کمک کند.

کلیدواژه ها:

Stem Cells ، Cardiac Hypertrophy ، SDF-۱α ، CXCR۴ ، C-kit ، سلول­های بنیادی ، هایپرتروفی قلبی ، SDF-۱α ، CXCR۴ ، C-kit