بررسی خصوصات بیوشیمیایی و ارزش دارویی برخی گونه های بومی استان خوزستان

این پژوهش به بررسی ویژگی های بیوشیمیایی و خواص آنتی اکسیدانی چهار گونه گیاهی بومی استان خوزستان شامل Verbascum kochiiforme، Jurinea cartilaginea، Centaurea pabotii و Phlomis bruguieri پرداخته است. نتایج نشان داد که میان این گونه ها از نظر میزان فنل کل، فلاونوئید کل و فعالیت آنتی اکسیدانی تفاوت معناداری وجود دارد. گونه Centaurea pabotii بالاترین میزان فنل کل (۵۹۱.۹۸ میلی گرم بر ۱۰۰ گرم ماده خشک) و فلاونوئید کل (۱۸۶.۱۶ میلی گرم بر ۱۰۰ گرم ماده خشک) را دارا بود. همچنین، این گونه با کمترین مقدار IC۵۰ در آزمون های DPPH و ABTS به عنوان برترین گونه از نظر ظرفیت آنتی اکسیدانی شناخته شد. گونه های دیگر نیز مقادیر قابل توجهی از ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی داشتند، اما به اندازه C. pabotii پتانسیل بالایی نشان ندادند. تحلیل همبستگی نشان داد که ارتباط قوی و مثبت بین محتوای فنل کل و فلاونوئید کل وجود دارد. همچنین، ارتباط منفی متوسط تا قوی بین فنل کل و فلاونوئید کل با فعالیت آنتی اکسیدانی (IC۵۰) مشاهده شد، که نشان دهنده تاثیر مستقیم ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی بر افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی است. این مطالعه بر اهمیت گونه های بومی خوزستان به عنوان منابع طبیعی ارزشمند تاکید داشته و استفاده پایدار از آن ها در صنایع دارویی، غذایی و آرایشی و حفاظت از تنوع زیستی را پیشنهاد می کند.

کلیدواژه ها:

فنل کل ، فلاونوئید کل ، خاصیت آنتی اکسیدانی ، Centaurea pabotii