مستندات قرآنی و روایی نقش دعادرمانی در سلامت معنوی؛ با تاکید بر مسئله نازایی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 23

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SALAMATM01_096

تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1404

چکیده مقاله:

سابقه و هدف سلامت معنوی از مهمترین مولفه های ارتباط بین انسان و پروردگار عالم و تضمین کننده سعادت اخروی فرد است. در ایجاد سلامت معنوی عوامل مختلفی نقش دارد که دعا جزو کلیدی ترین آنها است و پل ارتباطی بین خالق و مخلوق به شمار می آید بر اساس تعالیم دینی رفع مشکلات و دفع مضرات از کارکردهای دعا بیان شده و فرزندخواهی و میل به بقای خود در قالب نسل امری فطری و طبیعی در همه انسان ها است؛ اما این خواسته در برخی مواقع به هر دلیلی دچار اشکال می شود نازایی و عقیم بودن زن و مرد یکی از مهمترین عوامل گسست زندگی مشترک است و می تواند سلامت معنوی را با چالش روبه رو کند هرچند طب نوین برای این مشکل راهکارهای زیادی معرفی کرده و به صورت عملیاتی بدان اقدام کرده است؛ اما فقط آموزه های اسلامی برای این مسئله دعا درمانی را پیشنهاد کرده است. بر همین اساس پژوهش هایی صورت گرفته است که سستی و نبود تحلیل محتوای درست علت اصلی ناکارآمدی آنها است. روش کار این پژوهش از نوع مروری است که در آن به روش تحلیلی رجحان و مطلوبیت دعا درمانی برای نازایی بررسی شده است. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده مجموعه ای از دستورالعمل ها بر نقش دعا برای رفع نازایی تاکید دارد. نتیجه گیری استدلال بر پایه ی آیات فرزندخواهی حضرت زکریا (ع) و حضرت ابراهیم (ع) و نیز مجموعه ای از رهنمودهای روایی برای رجحان ندبی دعادرمانی برای نازایی رهیافت این پژوهش است.

نویسندگان

سید عباس موسوی

دکترای فقه، تربیتی، جامعه المصطفی العالمیه، قم، ایران

سید مهدی حسینی

دانش پژوه دکتری رشته فقه و معارف اسلامی گرایش تفسیر و علوم، قرآن، جامعه المصطفی العالمیه، قم، ایران