پذیرش دعا و مناجات (تحمیدیه) بر پایه مراحل سلوکی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 30

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SALAMATM01_090

تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1404

چکیده مقاله:

سابقه و هدف پیش از نگارش این نوشتار کسانی همچون محمد، میری آیت الله سید ابوالحسن رفیعی، ابوسراج طوسی و دیگران درباره مراحل سلوکی سخن گفتهاند و به طور مجزا نیز افرادی مانند محمود فضل علی اسماعیل نساجی زواره و غلامرضا رفیعی درباره نقش دعا جستارهایی داشته اند؛ ولی به صورت ترکیبی و تاثیر و تاثر آنها بر و از یکدیگر، مطالعه ای صورت نگرفته و از پالایش درون و پذیرش دعا بر پایه، حال ملکه و مقام صحبتی نشده است از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی پذیرش دعا و مناجات تحمیدیه بر پایه مراحل سلوکی بوده است. روش کار روش جمع آوری اطلاعات این پژوهش کتابخانه ای است. در مرحله عمل آوردن دعا و استجابت آن، با پالایش درونی به ملکه و از ملکه به مقام تبدیل شد. یافتهها یافته های این جستار عبارت است از (الف پالایش و تصفیه روح و جسم از هواجس نفسانی (ب) پذیرش دعا با روح معنوی؛ و (پ امکان پذیر شدن راه صحیح رسیدن به مقام روحانی با قبول شرایط عام و خاص دعا پذیرش واقعی دعا و مناجات در سایه سار تحمیدیه بر پایه مراحل سلوکی، تخلیه تحلیه تجلیه و فنا در اصطلاحات جاری و رایج عارفان، جایگاه ویژه ای دارد و ریشه در سخنان عارفان صدر اول دارد و سراج طوسی اولین عارفی است که تعریف از هر چار مرحله ارائه داده است و ریشههای این مراحل در آموزه های دینی دیده میشود نویسندگان این مقاله بر آنند تا با الگوگیری از مباحث عرفانی یا تمرین برای عشق و پیوستگی به الله (جل جلاله) پیامبر اکرم (ص) امامان معصوم (ع) و بزرگان قبولی دعا را برای مخاطبان ساری نمایند و شرایط استجابت دعا را با ذکر شرایط عام و خاص معرفی کنند تا روح تسلیم و بندگی، حرکت و تعالی عبادت و تربیت در انسان به وجود آید و قلب پذیرای فرود انوار الهی و توسل گردد و سلامت معنوی حاصل شود. و نتیجه گیری آنچه از این نوشتار برمی آید موجب ایجاد اعتماد به نفس قوت قلب روح تسلیم حرکت، تعالی عبادت تربیت در انسان میشود و با این تحول و احساسات پاک، انسانی دل پذیرای نفوذ انوار الهی و سلامت معنوی می گردد و مقام اتصال و قرب و غایه القصوای سلوک یعنی وصول الی الله نایل میآید و دعا بر پایه سلوک چنان نیرویی در انسان تقویت میکند که تمام رذایل و خصایل منفی تخلیه میشود و زمینه ایجاد فضایل فراهم میشود.

نویسندگان

خدایار مختاری

استادیار گروه آموزش علوم تربیتی آموزش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

یاسر عروجی

استادیار گروه آموزش ،الهیات معارف و تربیت ،اسلامی دانشگاه فرهنگیان تهران ایران

سید مهدی تاج زاد قهی

استادیار گروه آموزش ،الهیات معارف و تربیت ،اسلامی دانشگاه فرهنگیان تهران ایران