تحلیل رابطه سلامت معنوی با تاب آوری در حوزه تعاملات و تاملات انسانی با نظر بر آموزه های دینی

سابقه و هدف از آنجایی که انسان واجد حصص و شئونات متنوع و متعدد است هر کدام از ساحات انسان برای کارآمدی و فزایندگی نیازمند توزان و تعادل است که به سلامت و بهداشت تعبیر می شود و تا سلامت در تمامی ابعاد زندگی انسان تثبیت نشود تعادل و لذت و خرسندی پایدار و فراگیر برای انسان حاصل نخواهد شد. در این نوشتار با نظر بر حوزه سلامت معنوی، سعی شده است تا نقش و تاثیر سلامت معنوی درباره تاب آوری و بردباری آن هم با تاکید بر آموزه های دینی به ویژه متن قرآن کریم مطمح نظر و تحلیل قرار گیرد. روش کار روش پژوهش حاضر توصیفی و تحلیلی است که ابتدا مبانی و مبادی سلامت معنوی و ارتباط آن با تاب آوری تجمیع و گردآوری؛ و پس از تنقیح و ارزیابی و ارتباط آن با قرآن، کریم جنبه های تاویلی و تفسیری بررسی شد. یافته ها: از جمله بسامدها و یافته های این تحقیق این مهم است که قرآن کریم توسعه فردی و ارتقای شخصیتی را با نظر بر مراقبت معنوی و مهارت تحصیل هوش معنوی معرفی کرده است توانمندی و تسلطی که در مواجهه با هیجانات احساسی که منجر به فروپاشی تعادل فردی و وجهه اجتماعی می شود بسیار موثر و کارآمد است. نتیجه گیری در این نوشتار با ترمیم و تصحیح بستر تعاملات با نظر بر ساحت تاملات و با رویکردی معنوی، سعی شد تا انسان با تعبیری متوازن از خود باروی و خودیافتگی در قبال خودباختگی و خودکامگی حد مطلوبی از خودمراقبتی را متحقق سازد. مقاله حاضر با استناد به آیات قرآن کریم به این بسامد نائل شد که هر چه انسان جایگاه قضاوت و موضع گیری خود را با نظر بر مدرکات و باورها ترفیع دهد بهره بیشتری از توازن شخصیتی نصیبش خواهد شد از این رو با کنترل نشخوارهای فکری و جلوگیری از پراکندگی افکار به این قدرت خواهد رسید که در هنگامه رویارویی با پریشانیها و پراکندگیها «من معنوی» خود را پاسداری کند

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تاملات و تعاملات ، سلامت ، معنوی ، شکایت و رضایت ، قرآن کریم