بررسی میزان اثر بخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رابطه مادر-کودک

هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان اثر بخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رابطه مادر-کودک مادران کودکان ناشنوا شهرستان فارسان بود. در این مطالعه که یک کار نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود، جامعه آماری تمام مادران دارای کود ناشنوا در شهرستان فارسان بود. از بین آن ها ۳۰ نفر از طریق غربالگیری با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (هر گروه ۱۵ نفر.) در مرحله پیش آزمون، به منظور بررسی رابطه مادر-کود از پرسشنامه رابطه مادر – کود پایانتا (۱۹۹۴) استفاده شد. گروه آزمایش تحت درمان گروهی طی ۸ جلسه قرار گرفتند در مرحله پس آزمون پرسشنامه های فوق روی هر دو گروه مورداجرا شد. نتایج پژوهش نشان داد، درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رابطه مادر-کودک مادران دارای کود ناشنوای شهرستان فارسان اثر مثبت معناداری داشته است.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، رابطه مادر-کودک ، مادران کودکان ناشنوا