اثربخشی زندگی درمانی بر اشتیاق به زندگی در پدران دارای فرزند بیشفعال

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زندگی درمانی بر اشتیاق به زندگی در پدران دارای فرزند بیشفعال انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه پدران دارای فرزند بیشفعال (دوره ابتدایی) در مدارس غیردولتی شهر ساری بود و ۳۰ پدر با ونوس نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گروه بندی شدند. گروه آزمایش تحت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای برنامه زندگی درمانی قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. قبل و بعد آموزش، هر دو گروه به سوالات اشتیاق به زندگی (حسان زاده، ۱۳۹۴) پاسخ دادند. داده ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس در نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شدند. یافته ها نشان داد؛ زندگی درمانی بر افزایش اشتیاق به زندگی در پدران دارای فرزند بیشفعال اثربخش است. با توجه به نتیجه حاصل از پژوهش، به نظر میرسد زندگی درمانی می تواند در افزایش سلامت روان و امیدواری پدران دارای فرزند بیشفعال موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

زندگی درمانی ، اشتیاق به زندگی ، بیش فعال