کارکرد باورهای دینی در سبک زندگی انسانهای دینی و بیدین (تحلیل دیدگاه های شرق و غرب)

تحل پژوهش حاضر با هدف تطبیقی کارکرد باورهای دینی در سبک زندگی انسانهای دینی و بیدین از منظر دیدگاه های شرقی (اسلامی) و غربی، به بررسی تاثیر باورهای دینی بر ابعاد روانشناختی، اجتماعی و اخلاقی-معنوی سبک زندگی می پردازد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و مقایسه ای است که با بهره گیری از منابع قرآنی، روایی و مطالعات روانشناختی و جامعه شناختی، تفاوت های کارکردی باورهای دینی در فرهنگ های شرقی و غربی را تحلیل می کند. نتایج نشان می دهد که در فرهنگ اسلامی شرقی، باورهای دینی با تاکید بر معنویت و جمع یگرایی، از طریق عبادات (مانند نماز و زکات) و مناسک جمعی (مانند حج)، سلامت روان، خودتنظیمی، معنای زندگی، انسجام خانوادگی، سرمایه اجتماعی و مشارکت اجتماعی را تقویت می کنند. در مقابل، در فرهنگ غربی، فردگرایی و مادی گرایی، باورهای دینی را به حوزه خصوصی محدود کرده و سبک زندگی بی دین را به سوی مصرف گرایی، نسبی گرایی اخلاقی و معنویت غیرمذهبی سوق داده است، که پایداری کمتری در برابر بحران های وجودی دارد. باورهای دینی در فرهنگ اسلامی با ارائه چارچوبی متعالی، پاسخ های عمیق تر و پایدارتری به نیازهای روانی، اجتماعی و معنوی ارائه می دهند، در حالی که سبک بیدین به دلیل فقدان پیوند با امر متعالی، شکننده تر است. در نتیجه گیری کلی، باورهای دینی با تقویت پیوندهای معنوی و ارزش های جمعی، انسجام و تاب آوری را در برابر چالش های مدرن ارتقا می دهند و سبک زندگی دینی اسلامی به عنوان الگویی جامع، تعادل میان نیازهای مادی و معنوی را حفظ می کند.

کلیدواژه ها:

باور دینی ، سبک زندگی ، معنویت ، انسان دینی ، انسان بیدین