مدلیابی پیش بینی قلدری در مدرسه بر اساس خود تنظیمی هیجان در دانش آموزان شهر اهواز

از آنجا که یکی از اهداف آموزش و پرورش، پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است و نیز از آنجا که برخی دانش آموزان دچار قلدری و تحت تاثیر منفی هیجان هستند که این خود بر موفقیت و پیشرفت تحصیلی آنان اثر می گذارد، لذا شناسایی عوامل مرتب با قلدری در این دانش آموزان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است تا با ارائه مداخلات و آموزش های به موقع و مناسب، موانع موجود برطرف و به پیشرفت و موفقیت تحصیلی این دانش آموزان کمک شود. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر مدل یابی معادلات ساختاری پیش بینی قلدری در مدرسه بر اساس خود تنظیمی هیجان در دانش آموزان شهر اهواز است. پژوهش حاضر، بر حسب هدف کاربردی، از نظر نوع داده ها کمی، و از نظر نحوه اجرا توصیفی از نوع همبستگی و به طور خاص، از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده کرد. روش همبستگی یک طرح پژوهش غیر آزمایشی است که در این نوع تحقیق رابطه میان متغیرها بر اساس هدف تحقیق تجزیه و تحلیل می گردد. جامعه آماری در پژوهش حاضر جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع متوسطه مشغول به تحصیل در مقطع دوم متوسطه شهر اهواز در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر روش خوشه ای می باشد. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسشنامه قلدری در مدرسه (آلوئوس، ۱۹۸۶) و پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی گروس و جان (۲۰۰۳) بود برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری (SPSS) استفاده شد. همچنین انجام تحلیل عاملی تاییدی و آزمون مدل ساختاری با استفاده از نرم افزار آموس AMOS صورت پذیرفت یافته های بدست آمده از پژوهش نشان داد با توجه به آماره و مقدار جدول ۳ نشان می دهد خودتنظیمی هیجان بر قلدری در مدرسه در دانش آموزان مقطع متوسطه اول اثر مستقیم و مثبت داشت.

کلیدواژه ها:

قلدری ، تنظیم هیجان ، مدل ساختاری ، دانش آموزان