بررسی رابطه بین اضطراب مدرسه و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دوره اول مقطع متوسطه (مورد مطالعه: دانش آموزان دوره اول مقطع متوسطه منطقه ۱۵) شهر تهران

هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین اضطراب مدرسه و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دوره اول مقطع متوسطه منطقه ۱۵ شهر تهران می باشد. روش پژوهش، کاربردی و از نوع پژوهش های توصیفی همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بوده است. جامعه آماری: از ۳۳ آموزشگاه متوسطه دخترانه منطقه ۱۵، به صورت تصادفی ۹ مدرسه انتخاب شدند و در مرحله بعدی از این مدارس، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، ۳۷۳ نفر از دانش آموزان آنان به عنوان نمونه آماری برای مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه اضطراب مدرسه فیلیپس (۱۹۷۵) و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۴) استفاده گردید، که روایی آن توسط تحلیل عاملی تاییدی بررسی شد. برای آزمون فرضیات این پژوهش از نرم افزارهای SPSS ویرایش ۲۷ و AMOS ویرایش ۲۴ استفاده شد. نتایج یافته های تحقیق نشان داد که: اضطراب مدرسه می تواند پیش بینی کننده خوبی برای پیشرفت تحصیلی باشد. بین واکنش های فیزیولوژیکی و پیشرفت تحصیلی رابطه معنی داری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

اضطراب مدرسه ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان