ضمانت اجراهای مالی پرداخت نفقه در حقوق ایران

نفقه یکی از مهمترین حقوق مالی است که قانون برای حمایت از خانواده به ویژه زن و فرزندان پیش بینی کرد است. پرداخت نفقه وظیفه ای قانونی و شرعی است که معمولا بر عهده شوهر یا پدر قرار دارد و در صورت امتناع از آن قانونگذار ضمانت اجراهای مختلفی را در نظر گرفته است تا از وقوع آسیب های مالی و اجتماعی جلوگیری شود. در ماده ۱۱۰۰ قانون مدنی ایران نفقه تعریف شده است: "نفقه عبارت است از همه نیازهای متعارف و متناسب برای وضعیت زن از قبیل مسکن، لباس، غذا، اطعام مناسب و هزینه های درمانی و بهداشتی و خدمات در صورت عدم توانایی یا احتیاج". همچنین مطابق ماده ۱۱۰۰ قانون مدنی پرداخت نفقه به فرزندان و والدین نیز تحت شرایطی واجب است. ضمانت اجراهای حقوقی پرداخت نفقه عبارت اند از: الف. طرح دعوای حقوقی الوا به پرداخت نفقه زن یا فرزند می تواند با مراجعه به دادگاه خانواده دعوای الوا به پرداخت نفقه را مطرح کند. دادگاه پس از بررسی وضعیت مالی شخص ملزم به پرداخت و نیاز ذینفع حکم به پرداخت نفقه می دهد. ب. مطالبه نفقه معوقه اگر نفقه در گذشته پرداخت نشد باشد می توان با ارائه دادخواست نفقه معوقه را مطالبه کرد. دادگاه بر اساس نظر کارشناس رسمی دادگستری میزان نفقه را محاسبه و حکم می دهد. ج. توقیف اموال و اجرای احکام پس از صدور حکم نفقه در صورت امتناع از پرداخت، خواهان می تواند از طریق اجرای احکام اموال مخصوص را توقیف کرد و نفقه را وصول کند.

کلیدواژه ها:

ضمانت اجراها ، مالی ، نفقه ، حقوق ، ایران