ادوات کشاورزی: منقول یا غیرمنقول؟ مطالعه تطبیقی ایران و فرانسه

در حقوق مدنی، تقسیم بندی اموال به منقول و غیرمنقول از اهمیت ویژه ای برخوردار است، به ویژه زمانی که موضوع، ادوات کشاورزی مورداستفاده در زمین زراعی باشد. اول، باید تعریف مختصری از مال داشته باشیم. در حقوق مدنی ایران، مال به چیزی گفته می شود که دارای ارزش اقتصادی باشد و قابل تملک باشد. (ماده ۱۱ قانون مدنی)؛ باید مالیت داشته باشد و قابل تقویم به پول باشد. در حقوق فرانسه، مال (BIEN) شامل اموال مادی (زمین) و حقوق مالی (طلب) می شود. این پژوهش به بررسی این مسئله می پردازد که آیا ادوات کشاورزی در زمینی که مالکیت آن مشخص است و یا به صورت اجاره ای مورد استفاده قرار می گیرد، همچنان غیرمنقول حکمی محسوب می شوند یا خیر. این مقاله نشان می دهد که در صورت عدم تعیین سهم مشخص از زمین (افراز نشده)، حتی اگر ادوات متعلق به مالک باشد، یقینا نمی توان آن را غیرمنقول حکمی دانست. همچنین بررسی خواهیم کرد که ادوات کشاورزی حتی اگر ملک زمین باشند و متعلق به خود زارع باشند، در صورتیکه، زارع، ادوات کشاورزی را برای حمل و نقل به کار بگیرد از مال غیرمنقول حکمی بودن خارج است و منقول محسوب می گردند. در این مقاله، همچنین، بررسی تطبیقی بین نظامهای حقوقی ایران و فرانسه در مورد آثار حقوقی ادوات کشاورزی و منقول یا غیرمنقول بودن آن صورت گرفته است. با بررسی به عمل آمده از آرای قضایی دو

کلیدواژه ها:

ادوات کشاورزی ، منقول ، غیرمنقول ، حقوق مدنی ، ایران ، فرانسه