مقایسه اثر پروبیوتیکها و داروهای ضدقارچ در درمان و پیشگیری از عفونت قارچی واژن : یک مطالعه مروری

عفونت قارچی واژن (کاندیدیازیس واژینال) یکی از رایجترین مشکلات زنان است که معموال توسط گونه های کاندیدا ایجاد می شود. این پژوهش با هدف مقایسه اثرات پروبیوتیک ها و داروهای ضدقارچ در درمان و پیشگیری از این عفونت انجام می شود. روش مطالعه به صورت مروری-تحلیلی بوده و داده ها از پایگاه های علمی معتبر استخراج گردید. نتایج نشان داد که داروهای ضدقارچ مانند آزولها از طریق مهار سنتز ارگوسترول در غشای قارچ عمل می کنند، اما افزایش مقاومت دارویی در سال های اخیر، اثربخشی آن ها را محدود کرده است. در مقابل، پروبیوتیک های الکتوباسیلوس با تنظیم pH ، تولید ترکیبات ضدقارچ و تقویت سیستم ایمنی، در کاهش عود عفونت نقش موثری دارند. یافته ها نشان میدهند که داروهای آزولی، به ویژه فلوکونازول، در کوتاه مدت کارایی باالیی دارند اما با افزایش مقاومت دارویی همراه هستند. در مقابل، پروبیوتیک ها، به خصوص الکتوباسیلوس ها، باعث کاهش عود عفونت شده و در ترکیب با داروهای ضدقارچ، نرخ درمان را بین ۱۰ تا ۲۵% افزایش داده اند. نتایج نشان میدهند که ترکیب درمانی پروبیوتیک و داروی ضدقارچ یک رویکرد موثر برای مدیریت کاندیدیازیس واژینال است.

کلیدواژه ها:

عفونت قارچی واژن ، پروبیوتیک ، الکتوباسیلوس ، فلوکونازول ، مقاومت دارویی