اثربخشی آموزش تکنیک های تحمل آشفتگی بر کاهش تعارضات والد فرزندی مرتبط با تکلیف درسی در مادران در دانش آموزان پایه ششم شهرستان نجف آباد
محل انتشار: دومین همایش بین المللی و سومین همایش ملی زیستن با کیفیت از منظر روانشناسی، مشاوره و مددکاری اجتماعی
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 8
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LQPPC03_260
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1404
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تکنیک های تحمل آشفتگی بر کاهش تعارضات والد-فرزندی مرتبط با تکلیف درسی در مادران دانش آموزان پایه ششم شهرستان نجف آباد انجام شد. این مطالعه به روش نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل صورت گرفت. جامعه آماری شامل کلیه مادران دانش آموزان پایه ششم ابتدایی در سال تحصیلی ۱۰۰۴-۱۹۹۳ در مدارس شهرستان نجف آباد بود. نمونه گیری به صورت خوشه ای چندمرحله ای انجام شد؛ به این ترتیب که از سه منطقه آموزش و پرورش شهرستان، یک منطقه به طور تصادفی انتخاب شد و سپس از میان مدارس آن، سه مدرسه (دبستان دخترانه ۲۲ بهمن، دبستان دخترانه صف آرا و دبستان پسرانه شهید آیتی) برگزیده شدند. از ۱۰۰ مادر، پرسشنامه سنجش تعارضات والد-فرزندی مرتبط با تکلیف درسی تکمیل شد؛ سپس ۴ نفر از مادرانی که بالاترین نمرات را کسب کردند به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۲ نفر) و کنترل (۲ نفر) جای گرفتند. فرزندان این مادران نیز پیش و پس از مداخله، پرسشنامه نگرش فرزند نسبت به مادر را تکمیل کردند. ابزار سنجش تعارضات، پرسشنامه ای ۵۲ گویه ای است که دو جنبه هیجانی (۹ سوال) و رفتاری (۱۶ سوال) تعارضات والد-فرزندی مرتبط با تکلیف درسی را اندازه گیری می کند. این ابزار با مقیاس لیکرت پنج درجه ای نمره دهی می شود و دامنه نمرات آن از ۰ تا ۱۰۰ است، که نمرات بالاتر نشانگر میزان بیشتر تعارض است. روایی محتوایی پرسشنامه با تایید متخصصان و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ ۳۹.۰ به اثبات رسیده است. مداخله شامل هشت جلسه ۹ دقیقه ای آموزش تکنیک های تحمل آشفتگی برای گروه آزمایش بود، در حالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۶۲ و روش تحلیل کوواریانس تکمتغیره (ANCOVA) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش تکنیک های تحمل آشفتگی به طور معناداری موجب کاهش تعارضات والد-فرزندی مرتبط با تکلیف درسی در گروه آزمایش شد (F=۱۵۴.۲، p=۲۰۰.۰، η²=۵۳.۰) که بیانگر اثر متوسط تا قوی مداخله است. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد که آموزش تکنیک های تحمل آشفتگی می تواند به عنوان یک راهکار موثر در کاهش تعارضات مادران و فرزندان پیرامون تکالیف درسی مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا موحدی
گروه روانشناسی، واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینی شهر، ایران
یوسف گرجی
گروه روانشناسی، واحد خمینیشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینی شهر، ایران