اثربخشی بازی درمانی بومی سازی شده بر تعامل والد-کودک در دانش آموزان با اختلال نقص توجه کلاس اول دبستان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی بومی سازی شده بر تعامل والد-کودک و مولفه های آن دانش آموزان کلاس اول دبستان با اختلال نارسایی توجه انجام شد. بدین منظور تعداد ۴۰ نفر که نشانههای بالینی اختلال نارسایی توجه از ضعیف تا شدید دارا بودند از جامعه ی آماری که شامل دانش آموزان کلاس اول دبستان دارای اختلال نارسایی توجه شاهین شهر در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ همراه با مادرانشان بود، با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه ۲۰ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه رابطه والد-کودک(پیانتا، ۱۹۹۴) توسط والدین هر دو گروه تکمیل شد. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای به صورت گروهی تحت بازی درمانی بومی سازی شده (برگرفته از پژوهش رحیمی و همکاران، ۱۳۹۴)، و گروه کنترل در نوبت انتظار قرار گرفتند. پس از پایان جلسات گروه آزمایش، هر دو گروه مجددا پرسشنامه را در مرحله پس آزمون و پس از ۳ ماه در مرحله پیگیری تکمیل کردند. در نهایت اطلاعات جمع آور ی شده توسط نرمافزار SPSS و با استفاده از روشهای آماری تحلیل واریانس اندازهگیری های مکرر تجزیه و تحل یل شدند. نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشان داد که بازی درمانی بوم ی سازی شده، بر رابطه والد-کودک دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه اثرگذار است(۰۱/۰P<). همچنین آزمون پیگیری که پس از سه ماه گرفته شد، تاثیر بازی درمانی بومی سازی شده بر تعامل والد-کودک و مولفه های آن در دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه را تایید کرد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که بازی درمانی بومی سازی شده می تواند به عنوان یکی از روشهای درمانی برای بهبود تعامل والد-کودک آن ها مورد توجه درمانگران قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی بوم ی سازی شده ، تعامل والد-کودک ، نارسا یی توجه