اثربخشی مشاوره شغلی به شیوه سازگاری دیویس بر کارآمدی شغلی و کیفیت زندگی کاری معلمان زن شهرستان نجف آباد

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی مشاوره شغلی به شیوه سازگاری دیویس بر کارآمدی شغلی و کیفیت زندگی کاری معلمان زن شهرستان نجف آباد انجام شده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه و آزمایش بود. جامعه آماری پژوهش معلمان زن شهرستان نجف آباد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند؛ از بین آنها به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند، ابتدا هر دو گروه پرسشنامه کارآمدی شغلی (ریگز و نایت-۱۹۹۴) و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون (۱۹۷۳) را به عنوان پیش آزمون تکمیل کردند و سپس هشت جلسه آموزش مشاوره شغلی به شیوه سازگاری دیویس برای گروه آزمایش برگزار شد، پس از برگزاری و اتمام جلسات آموزشی، بار دیگر هر دو به وسیله همان آزمونها مورد ارزیابی قرار گرفتند؛ جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ و روش تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج حاصل از استخراج داده ها و تجزیه و تحلیل آنها نشان داد آموزش مشاوره شغلی به شیوه سازگاری دیویس بر کارآمدی شغلی (Eta=۰.۴۰, P<۰/۰۵) و کیفیت زندگی کاری (Eta=۰.۱۷, P<۰/۰۵) معلمان زن شهرستان نجف آباد تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

مشاوره شغلی به شیوه سازگاری دیویس ، کارآمدی شغلی ، کیفیت زندگی کاری