اثربخشی آموزش تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش تعهد و ذهن آگاهی بر کنترل تکانه دانش آموزان متوسطه اول شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش تعهد و ذهن آگاهی بر کنترل تکانه دانش آموزان متوسطه اول شهر اصفهان بود. این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل میباشد. مواد و روش جامعه مورد مطالعه در پژوهش حاضر عبارت است از کلیه دانش آموزان متوسطه اول شهر اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند. نمونه این تحقیق مشتمل بر ۳۰ نفر از جامعه مذکور بود که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری دردسترس استفاده شد و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. هر گروه ۱۵ نفر بود. ابزار اندازه گیری تحقیق حاضر پرسشنامه کنترل تکانه بارت و همکاران (۲۰۰۴) بود. ابتدا از گروه آزمایش و گروه کنترل، پیش آزمون گرفته شد سپس گروه آزمایش در معرض مداخله قرار گرفت؛ اجرای جلسات آموزشی مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر اساس کتاب دال، استوارت، مارتل و کاپالن (۲۰۱۵) و نیز جلسات ذهن آگاهی بر اساس بسته ای مدون شده توسط بان و مارالت (۲۰۱۱) در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای و به صورت هفته ای اجرا گردید. پس از انجام مداخلات، پس آزمونی از گروه های آزمایشی و گواه گرفته شد. یافته ها به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری مانند میانگین و انحراف معیار و... استفاده شد. همچنین از آمار استنباطی برای پیش فرض ها استفاده شد. علاوه بر آن از تحلیل کواریانس چندمتغیره (مانکووا) و تک متغیره (آنکووا) برای آزمون فرضیه ها استفاده شد. نتیجه نتایج نشان داد آموزش تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش تعهد و ذهن آگاهی باعث بهبود کنترل تکانه (F=۵۸.۲۶۱) در آزمودنی ها می شود. بنابراین با بکارگیری آموزش تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش تعهد و ذهن آگاهی در افراد، سبب بهبود کنترل تکانه می شود.

کلیدواژه ها:

آموزش تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش تعهد و ذهن آگاهی ، کنترل تکانه ، دانش آموزان متوسطه اول