رابطه خودپنداره با اضطراب فراگیر در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

هدف این پژوهش بررسی رابطه خودپنداره با اضطراب فراگیر در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی خمینی شهر بود. جامعه شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی خمینی شهر بود و نمونه آماری پژوهش حاضر مشتمل بر ۱۰۰ نفر از دانشجویان بوده است که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است. این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بوده است. برای سنجش نمونه ها از دو پرسشنامه ی خودپنداره راجرز (۱۹۵۷) و پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر اسپیترز و همکاران (۲۰۰۶) استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها از دو بخش توصیفی و تحلیلی یا استنباطی استفاده شده است. به منظور تحلیل آماری از برنامه SPSS۲۶ استفاده گردید. ابتدا داده های توصیفی و سپس برای داده های استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون استفاده گردید که میانگین، انحراف استاندارد و ضریب همبستگی پیرسون را به دست آورده؛ و نتایج نشان داد که بین خودپنداره و نشانه های اضطراب فراگیر رابطه معناداری وجود دارد (سطح معناداری کمتر از ۰.۰۱).

کلیدواژه ها:

خودپنداره ، اضطراب فراگیر ، دانشجویان