تعیین رابطه سبک فرزندپروری و اضطراب والدین با اضطراب کودکان

چگونگی رفتار والدین با فرزندان در چگونگی شکل گیری نظام رفتاری فرزندان اثری ویژه دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه شیوه های فرزندپروری و اضطراب والد با اضطراب فرزندان می باشد. جامعه ی آماری شامل کودکان ۳ تا ۱۲ سال پیش دبستانی و دبستان شهر اصفهان است. بر این اساس، نمونه ی آماری این پژوهش ۷۲ نفر با روش انتخاب تصادفی و تحلیل داده ها با روش همبستگی و رگرسیون چندگانه با نرم افزار SPSS-۲۲ انجام گردید. جهت بررسی اضطراب والدین، اضطراب کودکان و سبک های فرزندپروری بترتیب از پرسشنامه های Beck، Spence و Baumrind استفاده گردید. نتایج گویای ارتباط منفی بین سبک مقتدر با اضطراب عمومی (p<۰.۰۵، r=-۰.۲۳) بوده، همچنین ارتباط مثبت معنادار بین سبک سهل گیر با اضطراب جدایی (p<۰.۰۵، r=۰.۲۵۹) و اضطراب کودکان با سبک سخت گیر است (r=۰.۴۰). همچنین بین اضطراب والدین با انواع اضطراب در کودکان همبستگی معنادار مثبت دیده می شود (p<۰.۰۵). هرچه سن کودک باالتر، اضطراب اجتماعی باالتری تجربه می کند (p<۰.۰۵، r=۰.۲۷۵) و ارتباط منفی بین وضعیت اقتصادی با اضطراب اجتماعی و اضطراب عمومی وجود دارد (p<۰.۰۵، r=-۰.۲۳۶، r=-۰.۲۷). بین اشتغال مادر و تحصیلات وی با اضطراب رابطه معناداری است (p<۰.۰۵). مدل ماپیش بینی کننده ی متغیرهای اضطراب والدین و سبک سخت گیر بر اضطراب کودک بوده و همراستا با پژوهش های پیشین، تایید کننده نقش بسیار موثر و غیرقابل انکار خانواده و شیوه های تربیتی آنان بر سلامت روانی و احساسی کودک می باشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب والدین ، اضطراب کودکان ، سبک فرزندپروری