نقش سبک های فرزندپروری در شکل گیری تاب آوری کودکان: نقش محیط خانوادگی و اجتماعی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر سبک های فرزندپروری (مقتدرانه، مستبدانه، سهل گیرانه و بی اعتنا) بر تاب آوری کودکان انجام شده است. تاب آوری به توانایی فرد در سازگاری و مقابله با شرایط دشوار و چالش های زندگی اطلاق می شود و نقش اساسی در سلامت روانی، به ویژه در دوران کودکی، دارد. این پژوهش به روش مروری روایتی انجام شده و داده ها از منابع علمی معتبر و از جمله پایگاه های اطلاعاتی گوگل اسکولر، SID گردآوری شده اند. مقالات منتشرشده بین سال های ۱۳۹۴ تا ۱۴۰۳ بررسی شده و تاثیر سبک های فرزندپروری مقتدرانه، مستبدانه، سهل گیرانه و بی اعتنا بر تاب آوری کودکان تحلیل شده است. یافته ها نشان می دهند که سبک فرزندپروری مقتدرانه، با ایجاد محیطی امن، حمایت گر و منظم، نقش موثری در رشد و تقویت تاب آوری کودکان دارد. در مقابل، سبک های فرزندپروری مستبدانه، بی اعتنا و سهل گیرانه می توانند تاثیرات منفی بر تاب آوری داشته و آن را کاهش دهند. این نتایج بر اهمیت آموزش والدین در انتخاب سبک های فرزندپروری مناسب تاکید کرده و ضرورت طراحی برنامه های آموزشی هدفمند برای ارتقای تاب آوری کودکان را نشان می دهد. همچنین پیشنهاد می شود پژوهش های آتی به بررسی تاثیر سبک های فرزندپروری را در فرهنگ ها و جوامع مختلف بپردازند. والدین نیز می توانند با شرکت در کارگاه های مشاوره ای و تربیتی، مهارت های خود را در زمینه ی پرورش و تربیت کودک ارتقا داده و محیطی امن و حمایت گر برای رشد روانی و اجتماعی فرزند خود فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

سبک فرزندپروری ، تاب آوری ، تربیت کودک ، رشد اجتماعی ، سلامت روانی ، پیش بینی