اثربخشی طرحواره درمانی بر باورهای غیرمنطقی و تعهد به همسر در زنان نابارور
محل انتشار: اولین همایش ملی روانشناسی نشاط، فرهنگ و بهزیستی
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 20
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
WCHCO01_051
تاریخ نمایه سازی: 31 مرداد 1404
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: ناباروری یک رویداد منفی بسیار مهم در زندگی است که جنبه های مختلف زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد و با طیف گسترده ای از مشکلات روان شناختی و مشکلات زناشویی همراه است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر باورهای غیرمنطقی و تعهد به همسر در زنان نابارور شهر رشتخوار بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه ی نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه ی آماری، زنان ناباروری بودند که در سه ماه نخست سال ۱۳۹۷، به کلینیک ناباروری شهر رشتخوار (کلینیک دکتر یزدانی) مراجعه کرده بودند. ۳۰ زن نابارور با بهره گیری از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ی هفتگی درمان طرحواره درمانی دریافت کردند، اما گروه گواه هیچ آموزشی را دریافت نکردند. ابزار مورداستفاده، پرسش نامه استاندارد تعهد زناشویی آدامز و جونز (۱۹۹۷) و پرسش نامه باورهای غیرمنطقی جونز (۱۹۶۸) بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چند متغیره صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات تعهد زناشویی در گروه آزمایش و در مرحله پس آزمون به طور معنی داری نسبت به گروه گواه افزایش یافته است؛ اما میانگین نمرات باورهای غیرمنطقی در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون به طور معنی داری نسبت به گروه گواه کاهش یافته است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از اثربخشی طرحواره درمانی بر کاهش باورهای غیرمنطقی و افزایش تعهد زنان نابارور می باشد؛ بنابراین، طرحواره درمانی در این بیماران می تواند مفید باشد. کلیدواژه ها: طرحواره درمانی، باورهای غیرمنطقی، تعهد زناشویی، زنان نابارور. مقدمه: ناباروری به عنوان ناتوانی در باردار شدن پس از یک سال مقاربت منظم یا تلقیح مصنوعی بدون استفاده از روش های جلوگیری از بارداری و یا ناتوانی در داشتن یک حاملگی موفق، تعریف می شود و عامل آن می تواند هر کدام از زوجین باشند (الیوا و مالتیجنر، ۲۰۱۸). باروری و تولیدمثل، پایه و اساس حیات بشری محسوب می شود، اما عدم توانایی در باروری همیشه به عنوان معضلی عظیم بر زندگی افراد، اثرات ویرانگری به همراه داشته است؛ به طوری که حتی از گذشته های دور تا به امروز با این مشکل بزرگ یعنی نازایی دست به گریبان بوده اند (کوسینیو و
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجتبی یعقوبی نوای
واحد تربت جام، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت جام، ایران
سعید غفوری
واحد تربت جام، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت جام، ایران