مدیریت بحران و سوانح طبیعی در بافت های قرسوده تاریخی (نمونه موردی بافت تاریخی شیراز)

تاریخچه اسکان بشرنشان داده است که پدیده شهرنشینی همواره باخطر سوانحی طبیعی روبرو بودها ست دردهه اخیر بررسی صدشهر پرجمعیت جهان نشان داد که 78درصدازاین شهرها درمعرض یکی ازچهارسانحه طبیعی اصلی زلزله سونامی اتشفشان وطوفان و45 درصد آنهادرمعرض بیش ازیکی ازاین سوانح قراردارند www.uan.ir (. بالارفتن عمرشهرها وعدم تمایل به نوسازی درهسته های اولیه شهری که عمدتا بامصالح نامرغوب و قدیمی وبدون رعایت اصول فنی ساخت وسازبویژه درزمینه مقابله با سوانح ساخته شده اند اسیب پذیری شهرهای کشور ازحوادث طبیعی را امری معمول و متعارف ساخته است اگرچه ازعوامل متعددی ازقبیل امادگی پیشگیری کاهش اثرات مقابله امدادونجات و بازسازی به عنوان عناصراصلی مدیریت بحران نام برده شده است اما این نوشتار بیشتر برمشخص نمودن نقش برنامه ریزی پیشگیرانه جهت کاهش خطرات و خسارت ناشی ازسوانح احتمالی درنمونه موردمطالعه متمرکز شده است این نوشتاردرپی آن است تا ضمن معرفی بافت فرسوده تاریخی و بیان مسائل و مشکلات کالبدی این بافت راهکارهای مواجهه با چنین بحرانهایی را به منظور به حداقل رساندن خسارات باتوجه به اصول مدیریت بحران وامکان و محدودیت های موجود موردبررسی قرار دهد دراین پژوهش جهت دستیابی به ویژگیها و خصوصات نمونه موردمطالعه و جمع اوری دادههای موردنیاز ازروش مشاهده میدانی پیمایشی بهصورت پرسشنامه حسب موردمصاحبه و نظرخواهی استفاده شده است

کلیدواژه ها:

بافت تاریخی ، فرسودگی کالبدی ، سوانح طبیعی ، بهسازی ، محورهای استراتژیک