تاثیر شستشوی دهان با محلول کربوهیدرات بر زمان رسیدن به واماندگی و فعالیت الکتریکی عضلات زنان ورزشکار طی فعالیت دوچرخه سواری زیربیشینه

سابقه و هدف: شواهد رو به رشدی نشان می­دهد که شستشوی دهان با محلول کربوهیدرات می­توانند عملکرد استقامتی را بهبود بخشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر شستشوی دهان با محلول کربوهیدرات بر زمان رسیدن به واماندگی و فعالیت الکتریکی عضلات زنان ورزشکار طی فعالیت دوچرخه­سواری زیربیشینه بود.مواد و روشها: ده زن فعال در ۳ جلسه مجزا در آزمایشگاه حضور پیدا کردند. در جلسه اول، توان خروجی بیشینه اندازه­گیری شد و در جلسات دوم و سوم، هر آزمودنی یک وهله فعالیت دوچرخه­ سواری با شدت ۶۵ درصد توان خروجی بیشینه تا واماندگی را در شرایط استفاده از محلول کربوهیدرات یا دارونما به انجام رساند. قبل و بلافاصله بعد از انجام پروتکل تمرینی، لاکتات و گلوکز خون اندازه­ گیری شد. همچنین در حین انجام پروتکل، ضربان قلب، RPE و فعالیت الکتریکی عضله پهن خارجی و راست رانی ثبت شد.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که زمان رسیدن به واماندگی در شرایط استفاده از محلول کربوهیدرات به شکل معنی­داری نسبت به شرایط دارونما افزایش یافت (p=۰.۰۰۷). همچنین، میزان فعالیت الکتریکی عضله پهن خارجی در شرایط استفاده از محلول کربوهیدرات به شکل معنی­داری بیشتر از شرایط دارونما بود (P=۰.۰۰۰۱)، در حالی که در متغیرهای فعالیت الکتریکی عضله راست رانی، گلوکز و لاکتات خون، RPE و ضربان قلب بین دو شرایط تفاوت معنی­داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: این نتایج نشان داد که شستشوی دهان با محلول کربوهیدرات می­تواند به­عنوان یک استراتژی در بهبود عملکرد استقامتی زنان ورزشکار در نظر گرفته شود. همچنین، به­نظر می­رسد بهبود مشاهده شده ناشی از مکانیسم­های عصبی بوده و به مسیرهای متابولیکی کربوهیدرات ارتباط ندارد.

کلیدواژه ها:

شستشوی دهان با کربوهیدرات ، فعالیت الکتریکی عضله ، زمان رسیدن به واماندگی ، زنان ورزشکار ، دوچرخه سواری زیر بیشینه