مدل بهینه مکان یابی قطب در شبکه های حمل و نقل با استفاده از الگوریتم های فراابتکاری

در این پژوهش یک مدل ریاضی دو هدفه شامل حداقل کردن هزینه ها و حداقل کردن زمان حمل و نقل بین هر جفت گره ارائه گردید و با استفاده از دو الگوریتم چند هدفه ژنتیک و جستوجوی هارمونی مورد ارزیابی قرار گرفت. از طرفی با توجه به این که هدف اعمال شرایط غیر قطعی می باشد، پارامترهای تقاضا، هزینه های عملیاتی و هزینه های ایجاد ظرفیت اضافی نیز به صورت غیر قطعی در نظر گرفته شدند که پارامتر های غیر قطعی به صورت اعداد فازی ذوزنقه ای در نظر گرفته شدند. نتایج نشان دهنده عملکرد بالای الگوریتم ژنتیک نسبت به جستجوی هارمونی بوده است. به منظور مقایسه، مشخص شد که در مدل با ابعاد کوچک، الگوریتم چند هدفه ژنتیک به میزان ۸.۷ درصد در کل هزینه های موجود در سیستم بهبودی ایجاد کرده و توانسته به میزان ۹ درصد سریعتر از الگوریتم جسنوجوی هارمونی به پاسخ برسد. همچنین، با توجه به حل مدل در ابعاد متوسط، الگوریتم چند هدفه ژنتیک به میزان ۶ درصد نسبت به الگوریتم جستوجوی هارمونی در راستای تعیین هزینه کل شبکه بهبودی ایجاد نموده است. در زمان سرویس دهی نیز الگوریتم ژنتیک به میزان ۱.۵ درصد سریعتر از الگوریتم جستجوی هارمونی بوده است. در نهایت، با بررسی مدل در ابعاد بزرگ مشخص شد که الگوریتم چند هدفه ژنتیک با بهبودی ۲درصد نسبت به الگوریتم جستوجوی هارمونی سبب کاهش هزینه های بیشتر شبکه حمل و نقل شده و به میزان ۲ درصد زمان کمتر، مدل را نسبت به الگوریتم جستوجوی هارمونی به نتیجه رسانده است.

کلیدواژه ها:

مکان یابی قطب ، شبکه های حمل و نقل ، الگوریتم های فرا ابتکاری ، جستجوی هارمونی