بررسی تاثیر کوپلیمر زیستی آکریلاتی بر دوام و مقاومت فشاری کف پوش ماسه ای تحت چرخه های محیطی

امروزه مشکلات محیط زیستی به یک معضل جهانی تبدیل شده است؛ ازاین جهت به کارگیری مصالح دوستدار محیط زیست همچون بلوک ها و کف پوش های خاکی در صنعت ساخت وساز اهمیت ویژه ای پیداکرده است. ازاین رو این پژوهش به بررسی اثرات تثبیت بلوک های خاکی ماسه بادی با استفاده از کوپلیمر آکریلاتی امولسیونی، یک پلیمر دوستدار محیط زیست، بر دوام آن ها می پردازد. در این راستا، نمونه های بلوک خاکی با درصدهای مختلف پلیمر (۵ تا ۲۰ درصد) تهیه شده و تحت آزمایش های مقاومت فشاری، جذب آب، جذب مویینگی، چرخه تر و خشک، و چرخه ذوب و یخ قرار گرفتند. همچنین تاثیر دانه بندی های مختلف بر مقاومت فشاری این بلوک ها موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش مقدار پلیمر منجر به افزایش مقاومت فشاری اولیه و کاهش افت مقاومت در طول آزمایش های دوام می گردد. به طور خاص، با افزایش پلیمر از ۵ به ۲۰ درصد، افت وزنی بلوک ها در اثر چرخه های تر و خشک و ذوب و یخ به ترتیب به یک دهم و یک هشتم کاهش یافت. تحلیل های آماری t-test نشان داد که افت مقاومت ناشی از چرخه های دوام، اگرچه وجود دارد، اما ازنظر آماری قابل ملاحظه نیست. همچنین، افزایش پلیمر به طور چشمگیری جذب آب و مویینگی را کاهش داد. معادلات رگرسیونی ارائه شده، امکان پیش بینی پارامترهای دوام بلوک های پلیمری را با توجه به غلظت و درصد پلیمر فراهم می سازند. این پژوهش رابطه ای مستقیم بین درصد جذب آب و ضریب مویینگی با افت وزنی در اثر چرخه های دوام را مشخص نمود. این یافته ها نشان می دهند که استفاده از کوپلیمر آکریلاتی می تواند به طور موثری دوام بلوک های خاکی را در برابر عوامل محیطی افزایش دهد. همچنین نتایج نشانگر آن است که نوع دانه بندی تاثیر بسزایی بر مقاومت فشاری دارد؛ به طوری که با ریزتر شدن دانه بندی مقاومت فشاری بلوک ها حدود ۳ برابر افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

کوپلیمر زیستی آکریلاتی ، دوام بلوک های پلیمری ، کف پوش دوستدار محیط زیست ، چرخه های تر و خشک ، مقاومت فشاری