پیش بینی تاثیر عرضه خودروهای خودران اشتراکی بر انتخاب وسیله نقلیه سفرهای روزانه برای گروه های توان یاب

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر عرضه خودروهای خودران اشتراکی بر انتخاب وسیله نقلیه در سفرهای روزانه گروه های توان یاب شامل سالمندان، کودکان و افراد معلول انجام شد. داده ها از طریق پرسشنامه های میدانی جمع آوری و با استفاده از مدل رگرسیون لاجستیک تحلیل شدند. ارزیابی مدل با شاخص هایی نظیر ناحیه زیر منحنی ROC برابر با ۰.۹۷۵ و ضریب تعیین کاکس و اسنل ۰.۲۹۱ نشان دهنده دقت و قابلیت پیش بینی بالای مدل است. نتایج نشان داد که متغیرهای تحصیلات، میزان استفاده از خودرو خودران اشتراکی، پذیرش اجتماعی، احساس ایمنی و دسترس پذیری، تاثیر معناداری بر انتخاب وسیله نقلیه توسط گروه توان یاب دارند. یافته ها تاکید می کنند که عرضه خودروهای خودران اشتراکی می تواند بهبود قابل توجهی در عدالت و برابری دسترسی به حمل ونقل برای گروه های توان یاب ایجاد کند و فرصت های مشارکت آنان در سیستم حمل ونقل شهری را افزایش دهد. نوآوری اصلی مطالعه در تمرکز خاص بر گروه های توان یاب و به کارگیری داده های میدانی برای مدل سازی انتخاب وسیله نقلیه با رویکرد رگرسیون لاجستیک است که ابزاری کاربردی برای سیاست گذاران در طراحی برنامه های ارتقای کیفیت زندگی و دسترسی این گروه ها فراهم می کند. این پژوهش پایه ای قوی برای مطالعات آتی فراهم کرده و زمینه را برای توسعه مدل های پیشرفته تر جهت بررسی عمیق تر اثرات فناوری های نوین حمل ونقل بر گروه های توان یاب فراهم می سازد.

کلیدواژه ها:

خودروهای خودران اشتراکی ، گروه توان یاب ، مدل رگرسیون لاجستیک ، پیش بینی انتخاب وسیله نقلیه