بررسی سناریوهای سالخوردگی و تحولات ساختاری جمعیتی در استان آذربایجانشرقی

سالخوردگی جمعیت یکی از انواع انتقال ساختار سنی است. سرعت و میزان این پدیده توسط عوامل کنترل کننده تغییرات دموگرافیک، انتقال الگوی تولد و میزان مرگ و میر تعیین می شود. با کاهش شدید و سریع نرخ زاد و ولد، شروع روند سالخوردگی تسریع شده و میزان آن عمیق تر می شود. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی سناریوهای سالخوردگی و تحولت ساختاری جمعیتی در استان آذربایجانشرقی پرداخته می باشد. در همین راستا گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای انجام گرفته است، به طور یکه در ابتدا اطلاعات بخش مبانی نظری و پیشینه پژوش از منابع علمی معتبر نظیر کتاب ها و مقالات علمی گردآوری شده و سپس در جهت جمع آوری داده های پژوش از سالنامه های آماری مرکز آمار ایران استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده به صورت کمی و با استفاده از نرم افزار Excel صورت گرفته است. جهت آینده نگری جمعیت استان آذربایجانشرقی در سه بازه سنی، صفر تا ۴۱ سال، ۵۱ تا ۴۶ سال و بالتر از ۵۶ سال از مدل پیش بینی هولت وینترز استفاده شده است. مطابق پیش بینی های صورت گرفته در این پژوش برای ساختار گروه های سنی ذکر شده، جمعیت گروه سنی ۰ تا ۴۱ سال در طی سال های ۵۰۴۱ الی ۵۲۴۱ روندی نزولی، جمعیت گروه سنی ۵۱ تا ۴۶ سال روندی صعودی و جمعیت گروه سنی بالتر از ۵۶ سال نیز روندی صعودی خواهد داشت. این موضوع دارای اهمیت بسیاری است به طوریکه این روند وضعیت سالخوردگی جمعیت را در این استان تغییر خواهد داد.

کلیدواژه ها:

سالخوردگی ، ساختار جمعیت ، آذربایجان شرقی