بررسی ابعاد روانی آلودگی هوا بر شهروندان تهرانی

شهر تهران به عنوان یکی از آلوده ترین شهرهای جهان، با عواقب جسمانی و روانی زیان بار آلودگی هوا دست و پنجه نرم می کند. این پژوهش با رویکرد تحلیلی-کاربردی و با اتکا به مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، درصدد است تا با بهره گیری از اصول روانشناسی محیط زیست، به واکاوی رفتار و نگرش شهروندان در چهار محور بپردازد: دلایل اهمیت توجه به آلودگی هوا، نگرش و درک شهروندان نسبت به آن، راهکارهای کلی کاهش آلودگی هوا، و راهبردهای ترویج رفتار پایدار و عوامل موثر بر آن. نتایج این مطالعه نشان می دهد که اگرچه درباره آلودگی هوای ناشی از حمل ونقل شهری و ترافیک در تهران بسیار صحبت شده و طرح های متعددی اجرا گردیده، اما این طرح ها و برنامه ها عمدتا بر سیاست گذاری های کلان متمرکز بوده اند و در زمینه تغییر الگوی رفتار فردی، اقدامات چشمگیری صورت نگرفته است. روانشناسی محیط زیست، به عنوان یکی از گرایش های نوین روانشناسی، راهکارهایی برای کاهش این معضلات زیست محیطی ارائه داده است که مسئولان می توانند از این راهبردها بهره گیرند تا الگوهای رفتاری افراد را برای کاهش آلودگی هوا و ترافیک تغییر دهند. پیشنهاد می شود آموزش های همگانی در خصوص معضل آلودگی هوا و اصلاح نگرش و درک شهروندان ارائه گردد. همچنین، در کنار گسترش ظرفیت رفتاری شهروندان، تاکید بیشتری بر سیاست های پاداشی به جای سیاست های تنبیهی صورت گیرد و از رسانه ملی برای تاثیرگذاری بیشتر استفاده شود .

کلیدواژه ها:

تهران ، آلودگی هوا ، شهروندان ، رفتار پایدار