تاثیر تمرین HIIT بر بیان پروتئین Bcl۲ بافت قلب موشهای مبتلا به سرطان پستان

در بین انواع مختلف سرطان، سرطان پستان که ۴۳ درصد از کل سرطانهای زنان را به خود اختصاص داده است، شایع ترین و کشنده ترین سرطان در زنان و یکی از نگران کننده ترین عوامل سلامت زنان در ایران و جهان است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر محافظتی چهار هفته تمرین HIIT بر بیان پروتئین B۱۲ در بافت قلب موشهای مبتلا به سرطان پستان تجربی درمان شده با دوکسوروبیسین است. در این پژوهش ۳۰ سر موش بالبسی سرطانی با میانگین سنی هشت هفته استفاده شد. موشها در سه گروه شامل: ۱. گروه توموری ۲. گروه تومور با دوکسوروبیسین ۳. گروه تومور با دوکسوروبیسین و ورزش تقسیم بندی شدند که گروه تمرینی برنامه فعالیت تناوبی را انجام دادند. نتایج این پژوهش نشان داد بیان ژن Bcl۲ موشهای توموری تیمار شده با دوکسوروبیسین همراه با تمرین تناوبی نسبت به موشهای توموری به طور معنی داری کاهش یافت (۰/۱ > P) و بیان ژن ۲-Bcl در موشهای توموری تیمار شده با دوکسوروبیسین همراه با تمرین تناوبی نسبت به گروه موشها توموری تیمار شده با دوکسوروبیسین به صورت معنی داری افزایش یافته است (۰/۰۱ > P). با توجه به نتایج تحقیق، پژوهش می توان گفت که این نوع تمرین در نمونه های مبتلا به سرطان پستان تحت درمان با داروی دوکسوروبیسین، نقش بسیار مفید و پیشگیرانه در کنترل پروتئین Bcl۲ داشته است. بنابراین تمرین تناوبی با شدت بالا احتمالا می تواند به عنوان یک راهبرد غیر دارویی در بیماری سرطان پستان مفید و تنظیم کننده باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین ، HIIT ، پروتئین ، Bcl۲ ، سرطان ، قلب