ارزیابی روش تحلیل مستقیم توسط تحلیل دینامیکی افزایشی در سازههای سنگین نفتی

روش تحلیل مستقیم رویکردی جدید در طراحی پایداری سازه های فولادی به حساب می آید. این روش برخلاف روش طول موثر اثرات مرتبه دوم را با افزایش طول ستون در نظر نگرفته و در مقابل این اثرات با اعمال بار جانبی و کاهش سختی در محاسبات لحاظ می کند. در روش تحلیل مسقیم ضریب طول موثر برابر یک درنظر گرفته می شود. همچنین عیوب اولیه که به صورت جابه جایی گرهی در مورد گره و ناصافی و ناشاقولی در مورد عضو مطرح هستند، با مدل سازی مستقیم نقص و یا در صورت عدم امکان با اعمال بار فرضی در فرضیات طراحی لحاظ می شوند. همچنین بررسی رفتار غیرالاستیک و غیرخطی شدن های هندسی عضو با کاهش سختی عضو در ملاحظات طراحی درنظر گرفته می شود. در سازه های نفتی سنگین، به دلیل وجود بارهای ثقلی سنگین و همچنین طول زیاد ستون ها، اثرات مرتبه دوم در مقایسه با سازه های معمولی نمود بیشتری دارد. این مقاله با هدف بررسی و مقایسه پاسخ های تحلیل دینامیکی غیرخطی سازه های نفتی سنگین طراحی شده به روش تحلیل مستقیم و روش طول موثر با رویکرد ضوابط ANSI/AISC ۳۶۰-۱۰ انجام می شود.

کلیدواژه ها:

Direct Analysis Method ، Effective Length Factor ، Second Order Effects ، Heavy Oil Structures ، Incremental Dynamic Analysis ، روش تحلیل مستقیم ، ضریب طول موثر ، اثرات مرتبه دوم ، سازه های نفتی ، تحلیل دینامیکی افزایشی