رفتار لرزه ای قاب های خمشی با تیرهای با مقطع کاهش یافته

بعد از زلزله نورثریج اتصال با مقطع کاهش یافته جهت بهبود عملکرد اتصالات پیشنهاد گردید. در ویرایش اخیر مبحث دهم مقررات ملی، تشکیل مفاصل پلاستیک انتهای تیرها در خارج از محدوده اتصال به ستون ملزم گردیده است. استفاده از تیر با مقطع کاهش یافته راهکار موثری برای این منظور می باشد. در این تحقیق جزئیات جدیدی برای این اتصال که شامل ترکیبی از حالت جان کاهش یافته و جان موجدار می باشد پیشنهاد و ضمن مقایسه با گزینه های دیگر مدلی برای توصیف رفتار این اتصال جدید تهیه میشود. برای این منظور از نتایج تحلیل مدل اتصال به روش اجزای محدود استفاده شده است. سپس ساختمان فولادی با سیستم قاب خمشی ویژه در حضور تیر با مقطع کاهش یافته طرح و با استفاده از نرم افزار تحلیل غیر خطی در محدوده غیرارتجاعی تحلیل و رفتار کلی سازه با جزئیات اتصال جدید و معمولی بررسی می شود که شامل بررسی شکل پذیری و تعیین ضریب رفتار می باشد. تحلیل موضعی اتصالات، افزایش ۹ درصدی ظرفیت چرخش پلاستیک در صورت استفاده همزمان از جان موجدار و کاهش یافته را نشان می دهد هرچند افزایش در ضریب رفتار قابهای فولادی مدل شده با چنین اتصالی چندان قابل توجه نبوده است.

کلیدواژه ها:

Reduced Beam Section ، Non-Elastic Analysis ، Ductility ، Behavior Factor ، تیر با مقطع کاهش یافته ، تحلیل غیر ارتجاعی ، شکل پذیری ، ضریب رفتار