بررسی جوشکاری نقطه ای فولاد TRIP به صورت المان محدود و تجربی (مطالعه دوروش FSSW و RSW)
محل انتشار: فصلنامه سازه و فولاد، دوره: 14، شماره: 28
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 6
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LISSS-14-28_002
تاریخ نمایه سازی: 25 مرداد 1404
چکیده مقاله:
فولادهای تریپ یکی از انواع فولادهای استحکام بالای پیشرفته میباشند که به دلیل خواص مکانیکی بسیار خوبشان (به علت برخورداری از یک ریزساختار چندفازی شامل فریت، بینیت، مارتنزیت و آستنیت باقیمانده) در حال جایگزنی با فولادهای معمولی در صنعت خودروسازی میباشند. جوشکاری های ذوبی به دلیل از بین بردن ریزساختار این فولادها کاربرد آنها را با چالش روبرو کرده اند. لذا در این تحقیق دو روش جوشکاری نقطهای مقاومتی و جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی نقطهای که به ترتیب نیمه ذوبی و حالت جامد می باشند، مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا با تحلیل المان محدود توزیع و تاریخچه دمایی در هردوروش به دست آمد و سپس به صورت تجربی ورق ها با این دو روش متصل گردیدند. براساس اطلاعات دمایی حاصل از تحلیل المان محدود و داده های حاصل از تست های تجربی مانند ریزساختار، میکروسختی، مقدار آستنیت باقیمانده در منطقه جوش و استحکام اتصالها به مقایسه دو روش پرداخته شد. ریزساختار منطقه جوش در هردو روش عمدتا مارتنزیتی بود، اما در روش مقداری آستنیت باقیمانده نیز شناسایی گردید. بیشترین سختی در جوش مقاومتی برابر ۵۰۵ ویکرز و در اصطکاکی برابر ۴۷۸ ویکرز بود که علت آن مربوط به دمای بیشینه کمتر و عدم ذوب و انجماد در حین فرآیند و وجود مقداری آستنیت در ریزساختار فلزجوش می باشد. بیشینه دمای حاصل برای جوش اصطکاکی و مقاومتی به ترتیب برابر ۹۴۰ و ۱۹۰۰ درجه سانتیگراد بود. همچنین استحکام اتصال در جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی برابر ۸/۹ کیلونیوتن بود که از استحکام اتصال حاصل از جوشکاری نقطه ای مقاومتی (۸/۷ کیلونیوتن) بیشتر بود. این امر نیز به دلیل وجودساختار مارتنزیتی با سختی مناسب و باقی ماندن مقداری آستنیت در ساختار نهایی می باشد.
کلیدواژه ها:
TRIP steel ، FSSW ، RSW ، Finite element analysis ، فولاد تریپ ، جوشکاری نقطه ای مقاومتی ، جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی نقطه ای ، آنالیز اجزاء محدود
نویسندگان
علی ابراهیم پور
University of Tabriz
امیر مصطفی پور
University of Tabriz
نعیمه حقی
University of Tabriz
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
