کاربرد محیط های تعاملی بازی محور و داستانی در تقویت مهارت نوشتن دانش آموزان

این پژوهش توصیفی با هدف بررسی تاثیر محیط های تعاملی بازی محور و داستانی در تقویت مهارت نوشتن دانش آموزان پایه اول و دوم ابتدایی انجام شده است. مطالعه حاضر به روش توصیفی-تحلیلی و با جامعه ی آماری ۵۰ نفر از دانش آموزان پایه اول و دوم دبستان (۲۵ نفر گروه آزمایش و ۲۵ نفر گروه کنترل) انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل آزمون های نوشتاری پیش آزمون و پس آزمون، مشاهده مشارکتی و پرسشنامه های خودارزیابی بود. گروه آزمایش در معرض فعالیت های یادگیری مبتنی بر بازی های زبانی و داستان پردازی قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل به روش سنتی آموزش دیدند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون های استنباطی(مانند t-test)تحلیل شدند. نتایج نشان داد که دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، پیشرفت معناداری در مهارت های جمله سازی، انسجام متن و خلاقیت نوشتاری داشتند (۰۵/۰ > P)همچنین، مشارکت و انگیزه آنان در فرآیند یادگیری به طور قابل توجهی افزایش یافت.یافته ها حاکی از آن است که تلفیق بازی و داستان سرایی در محیط های یادگیری می تواند به عنوان یک راهبرد موثر برای تقویت مهارت های نوشتاری در دانش آموزان ابتدایی به کار گرفته شود. این روش نه تنها یادگیری را لذت بخش تر می کند، بلکه تسلط زبانی و توانایی بیان نوشتاری را نیز بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

محیط های یادگیری تعاملی ، خلاقیت در نوشتن ، یادگیری بازی و داستان محور