ارائه رویکردهایی جدید در بررسی طول عمر و رفتار رشد ترک در روسازی های آسفالتی به روش مکانیک شکست

با افزایش ناوگان حمل ونقل جاده ای، روسازی های آسفالتی با طول عمر بالاتر، اهمیت ویژه ای دارد. در این راستا در سال های اخیر، علم مکانیک شکست به روند تحقیقات مهندسی روسازی کمک های فراوانی کرده است. با تحقیقات صورت گرفته در این تحقیق، دو نمونه SCB و ENDB به عنوان نمونه های برتر برای انجام آزمایش های مکانیک شکست در مودهای مختلف خالص و ترکیبی شناخته شده اند. ضمن اینکه تعیین چقرمگی شکست، مهم ترین نکته در شناخت وضعیت و تخمین طول عمر و معیارهای رفتاری روسازی های آسفالتی محسوب می گردد. اما اکثر تحقیقات موجود، تنها به بررسی چقرمگی شکست نمونه های آسفالتی با هندسه های مختلف و الیاف و افزودنی های مختلف و همچنین تاثیرات اندازه نمونه ها در چقرمگی شکست پرداخته است. مطالعات نشان داده که نتایج نشان می دهد که عدم توجه به پارامترهای غیرتکین تنش در مدل های کلاسیک، تا ۳۰ درصد خطا در پیش بینی عمر روسازی ایجاد می کند. از این رو، به کارگیری رویکردهای پیشرفته تری مانند GMTS که اثرات این پارامترها را لحاظ می کنند، ضروری است. تحقیقات آینده می تواند با بهبود طراحی و پیش بینی عملکرد روسازی ها، به کاهش هزینه های نگهداری و افزایش پایداری و کارایی زیرساخت های جاده ای کمک کند.

کلیدواژه ها:

روسازی آسفالتی ، مکانیک شکست ، چقرمگی شکست ، هندسه مکانیک شکست