اثر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگیهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مردان

هدف پژوهش تمرینات قدرتی نظامند با فواصل استراحتی مناسب تاثیرات زیادی بر بهبود سازگاریهای عصبی-عضلانی و هورمونی دارد. تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگیهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در مردان غیر فعال سالم انجام شد. روش پژوهش ۳۰ مرد جوان غیرورزشکار (سن ۲/۳۰±۱۸/۹۷سال، قد ۱۸۷/۲۸۴/۸۹ سانتی متر وزن ۶۸/۹۴۱/۳۵ کیلوگرم) به صورت تصادفی در سه گروه تمرین قدرتی با استراحتی کاهنده(۳دقیقه به ۳۰ ثانیه تمرین قدرتی با استراحتی افزاینده (۳۰ ثانیه به ۳ دقیقه و تمرین قدرتی با استراحتی ثابت (۳ دقیقه گروه کنترل تقسیم شدند. گروه های افزاینده(۳۰ثانیه تمرینی با یک دوره بندی ویژه از نظر بار شدت و فاصله استراحتی بین ستها به مدت ۹ هفته و ۳ جلسه در هفته اجرا شد. برنامه تمرینات قدرتی شامل ۵ الی ۸ ست با ۳ الی ۱۵ تکرار و باری معادل ۶۰ الی %۹۰ یک تکرار (بیشینه به صورت مشترک اعمال شد و تنها تفاوت بین گروهها فاصله استراحتی اعمال شده بین ستها بود. ضمنا دو جلسه تمرین مکمل پلایومتریک (ب) شدت ۶۰%HR) در طول هفته اجرا شد. نمونههای خونی قبل و بعد از ۴۸ ساعت پس از دوره تمرین در ساعت ۱۰ صبح در حالت ناشتا گرفته شدند و با استفاده از روش رادیوایمونوسی در آزمایشگاه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند دادهای پژوهش با استفاده از آزمون کوواریانس بررسی شدند. یافته ها: نتایج نشان داد ،قدر تبیشینه استقامت عضلانی و غلظت هورمون تستوسترون در هر سه گروه به طور معنی داری افزایش یافت؛ و تفاوت بین گروهها نیز معنیدار بود اما درصد تغییرات همه آزمونها در گروه اول و دوم نسبت به گروه سوم بیشتر بود همچنین بعد از جلسه تمرینی غلظت هورمونهای رشد درصد چربی بدن و برخی شاخص های توده چربی بدن به طور معنیداری به ترتیب افزایش و کاهش یافت؛ البته تفاوت بین گروه ها معنی دار نبود. بحث و نتیجه گیری: نتیجه اینکه احتمالا تمرین مقاومتی با فواصل استراحت فزاینده و کاهنده در مقایسه با فواصل استراحت ،ثابت از اهمیت بیشتری برای افزایش قدرت بیشینه استقامت عضلانی و برخی فاکتورهای بیوشیمایی و هورمونی برخوردار است.