شناسایی عوامل موثر بر پویایی در سازمان های ورزش (مطالعه موردی: وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران)

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل اثرگذار بر پویایی در وزارت ورزش و جوانان در قالب یک مدل انجام گرفته است. روش پژوهش از نوع آمیخته اکتشافی (کیفی_ )کمیمیباشد که در بخش کیفی از روش تحلیل مضمون و در بخش کمی از روش تحلیل معادلات ساختاری استفاده گردید. جامعه آماری در بخش کیفی شامل اساتید مدیریت ورزشی و مدیران وزارت ورزش و جوانان بودند که در نهایت ۱۴ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند و بخش کمی نیز شامل تمام کارکنان وزارت ورزش و جوانان می باشند که ۳۲۴ نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش در بخش کیفی شامل مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از بخش کیفی بود که روایی صوری و سازه آن تایید و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ ۸۹ درصد تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از بسته نرم افزاری آماری در علوم اجتماعی و اموس نسخه ۲۴ انجام گرفت. در این پژوهش ۷ عامل اثر گذار بر پویایی سازمانی شناسایی شد که اولویت بندی آنها به ترتیب شامل عامل ساختار سازمانی با ۳۵ درصد، نیروی انسانی با ۳۲ درصد، سبک مدیریت نوین با ۲۹ درصد، سیاست های سازمانی با ۲۷ درصد، فرهنگ سازمانی با ۲۴ درصد، رقابت پذیری با ۲۳ درصد و پذیرش تغییر با ۲۲ درصد می باشند. با توجه به یافته های پژوهش حاضر، به مدیران وزارت ورزش و جوانان پیشنهاد می شود بر اساس اولویت های مشخص شده، برنامه ریزی و سرمایه گذاری لازم را جهت توسعه پویایی در سازمان های ورزشی بکار گیرند.

کلیدواژه ها:

پویایی سازمانی ، سازمان ، وزارت ورزش و جوانان