تاثیر استفاده از تلفن هوشمند بر کایفوز پشتی دانش آموزان مقطع دبستان و متوسطه اول

در دنیای امروز که فناوری اطلاعات به سرعت در حال پیشرفت است استفاده از تلفن همراه در بین افراد جامعه به ویژه دانش آموزان به دنبال شروع آموزشهای مجازی در دوره همه گیری کرونا به یک رفتار فراگیر تبدیل شده است اما آیا این وابستگی به دنیای مجازی میتواند عواقبی ناخواسته به همراه داشته باشد؟ این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین استفاده بیش از حد از تلفن همراه و بروز مشکلات ستون فقرات ناحیه پشتی در دانش آموزان مقاطع ابتدایی و متوسطه اول انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی – همبستگی بوده و جامعه آماری آن را ۲۵۰ دانش آموز پسر استان آذربایجان غربی که به صورت تصادفی انتخاب شده اند تشکیل میدهد برای جمع آوری دادههای مربوط به وضعیت پشت و میزان استفاده از تلفن همراه از ابزار صفحه شطرنجی آزمون نیویورک و پرسشنامه ای برای سنجش ویژگیهای فردی استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و با بهره گیری از روشهای آماری همبستگی اسپیرمن و آزمون تی مستقل تحلیل شده اند. تحلیل دادهها نشان داد بین میزان قوز پشتی (کایفوز دانش آموزان مقاطع ابتدایی و متوسطه و مدت زمان استفاده از تلفن همراه ارتباط مستقیمی وجود دارد. علاوه بر این نتایج حاکی از آن است که دانش آموزان بزرگتر به طور قابل توجهی زمان بیشتری را صرف استفاده از تلفن همراه کرده و وضعیت بدنی نامناسب تری قوز پشت بیشتر نسبت به دانش آموزان مقطع ابتدایی دارند همچنین مقایسه وضعیت بدنی دانش آموزان استفاده کننده از تلفن همراه با همسالانی که از این وسیله استفاده نمیکنند تفاوت معناداری را در هر دو مقطع نشان داد. یافتههای پژوهش نشان میدهد که افزایش مدت زمان استفاده از تلفنهای هوشمند به طور مستقیم با تشدید ناهنجاری کایفوز در دانش آموزان مرتبط است. به عبارت دیگر، هرچه دانش آموزان زمان بیشتری را صرف استفاده از تلفن همراه کنند احتمال بروز و شدت قوز پشتی در آنها بیشتر میشود. بر همین اساس توصیه میشود که والدین معلمان تربیت بدنی و مسئولان حوزه سلامت دانش آموزی با اتخاذ تدابیر ،مناسب، استفاده دانش آموزان از تلفن همراه را محدود کرده و واپایش کنند.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان اعتیاد به تلفن هوشمند ، کایفوز