تاثیر فعالیت ورزشی با موسیقی در ساعات درس تربی تبدن ی بر حافظه و کارکرد اجرایی دانشآموزان دارای اضافه وزن یا چاق

زمینه مسئله و هدف چاقی و اضافه وزن دانش آموزان می تواند به مشکلاتی نظیر کاهش عملکرد تحصیلی، کاهش حافظه منجر شود، بنابراین اهمیت ایجاد برنامه های فعالیت بدنی، بازی های گروهی و ایجاد محیط های مدرسه شاداب و پویا برای بهبود عملکردهای اجرایی دانش آموزان دارای اضافه وزن یا چاق بیش از پیش لازم می باشد. روش جامعه آماری این پژوهش را تمام دانش آموزان دختر کم تحرک، چاق و یا دارای اضافه وزن مقطع ابتدایی دوره دوم شهر شهرکرد در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ تشکیل می داد. ۸۰ نفر از دانش آموز دختر ۱۳ ساله به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و سپس در چهار گروه ورزش عادی بدون موسیقی، ورزش عادی با موسیقی، ورزش ریتمیک با موسیقی و ورزش ریتمیک بدون موسیقی تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل هشت جلسه تمرین در ساعات درس تربیت بدنی مدارس بود. قبل و پس از پایان مداخله، نمایه توده بدن (وزن برحسب کیلوگرم تقسیم بر قد بر حسب متر به توان ۲) و پرسشنامه های کارکردهای اجرایی بارکلی اندازه گیری شد. از آزمون شاپیروویلک جهت بررسی توزیع طبیعی داده ها و آمار استنباطی تی وابسته جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد کارکردهای اجرایی در گروه ریتمیک با موسیقی نسبت به پیش آزمون تغییر معنادار داشت. عملکرد حافظه در گروه فعالیت ورزشی عادی با موسیقی به طور معنی داری تغییر داشت. فعالیت ریتمیک بدون موسیقی هم باعث تغییر معنی داری در شاخص های حافظه شد و ورزش عادی بدون موسیقی فقط باعث افزایش معنی دار شاخص حافظه شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، بیشترین تغییرات مشاهده شده در گروه ورزش ریتمیک با موسیقی بود، لذا روش تمرین ریتمیک با موسیقی جهت بهبود کارکرد اجرایی و حافظه در مقطع ابتدایی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

فعالیت ورزشی ریتمیک ، چاقی ، حافظه ، کارکرد اجرایی